«Λεξιλαγνεῖες Πολιτικῶν: Ὁλοκληρωμένα συστήματα!»

Ἡ λεξιλαγνεία δὲν ἦταν μὀνο γνώρισμα τῆς Πασοκικῆς πλημμυρίδος. Ὅταν δηλαδὴ, μὲ ἀποκορύφωμα τὸν ΓΑΠ καὶ τοὺς κηπουροὺς του, ἄλλαζαν ὀνόματα ὑπουργείων, σὰν πρῶτο μέλημα τῆς κυβέρνησής των. Σάν, μὲ τὸ καράβι σὲ τυφῶνα, ὁ κυβερνήτης νὰ ἀσχολεῖται μὲ τό πόσο γυαλισμένα εἶναι τά παπούτσια. Τό ἴδιο ἔκανε καί ἡ νεοδημοκρατικὴ κακέκτυπη ἐκδοχῆς της. Ἀλλά καί τό Συριζαιϊκό γενόσημο.

Φυσικὰ, ἡ πρόθεσή τους ἦταν καθαρὰ ἀποδομητικὴ τῶν ἐννοιῶν ποὺ περιέκλειαν τα συγκεκριμένα ὀνόματα.  Ἀλλὰ καὶ ἐξαιρετικὰ  ἀναποτελεσματικὴ γιὰ τὴν ᾽Υγεία᾽ τοῦ κράτους.

Τὴν ἴδια λογικὴ ἔχουν ἐπιβάλλει σὲ ὅλο τὸ σῶμα τῆς Διοίκησης. Ἔτσι βλέπουμε, ἐπὶ παραδείγματι, νὰ γίνωνται διαγωνισμοὶ ‘ὁλοκληρωμένων’ συστημἀτων, ‘ὁλοκληρωμένων’ δρἀσεων, ‘ὁλοκληρωμένων’ μελετῶν, ‘ὁλοκληρωμένων’ προμηθειῶν (sic) κτλ, ποὺ ουδεμία σχέση ἔχουν, μὲ τὴν ‘ὁλοκλήρωση’, τὴν .... πραγματοποίηση καὶ μὲ τὴν οὐσία.

Γιατὶ τὸ ‘ὁλοκληρωμένος’  (ἀρχ. ὅλος, ἱαπ. *solvo-s, , σανσκρ. sὰrva-h) πέρα ἀπὸ τὸ ὁλόκληρος, ἀκέραιος (λατ. solus), σημαίνει καὶ  τὸν  πλήρη, τὸν ἔχοντα ὅλα τὰ μέρη του, τὸν ἐντελὴ, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐν ἀσφαλείᾳ, τὸν ὑγιή. Τὸ τελευταῖο φυσικὰ δὲν ἀπεδείχθη ‘ὑγιές’ γιὰ τὰ διάφορα τμηματα τῆς Διοίκησης ὅπου οἱ πολιτικοί τά ὁποῖα «κραδαίνουν» σὰν πανάκεια γιά κάθε πρόβλημα, τά ....‘ὁλοκληρωμένα πληροφοριακὰ συστήματα!

Ποὺ οὐσιαστικά, εἶναι ἡ λογικὴ τοῦ ‘δὲν κάνω κὰτι, μέχρι νὰ ἔλθῃ ἕνα .... ὁλοκληρωμένο σύστημα’ δηλαδή ποτέ!  Ποὺ ὅμως, οὶ ἑκάστοτε διοικοῦντες (καὶ ὄχι οἱ ὑπάλληλοι – τὰ εὔκολα θύματα) συνεχῶς ἐπικαλοῦνται καὶ ξορκίζουν συνάμα. Λὲς καὶ ἡ σοβαρὴ διοίκηση πορεύεται ἀνάλογα μὲ τὸ ἄν ἔχουν μηχανογραφημένα στοιχεῖα μὲ τὴν τελευταία λέξη τῆς τεχνολογίας ἤ ὄχι.

Σκεφθεῖτε τὴν ὑπηρεσία Εσόδων (IRS) τῶν ΗΠΑ. Πρὶν δηλαδή, βγοῦν οἱ κομπιούτερς, δὲν ἔκαναν τίποτε; Ἤ δὲν ἔβγαζαν οὶ Δῆμοι, στατιστικὰ στοιχεῖα ἀπὸ πχ. τὰ δημοτολόγια μὲ τὶς καρτέλλες τῶν δημοτῶν γιὰ νὰ προγραμματίσουν τὶς, σὲ  βάθος εικοσαετίας, ἀνάγκες τὴς πόλης τους γιά ....  σχολικὲς αίθουσες;

Φούμαρα, ποὺ σκορπᾶνε γιὰ νὰ δικαιολογήσουν οὶ ὑπουργάρες, ἀφ’ ἑνὸς τὴν ἀνικανότητὰ τους καὶ ἀφ’ ἑτέρου τὴν καταβολή  δημοσίου χρήματος, ὑπὲρ ..  ἐθνικῶν ἤ ἀλλων ὑπερεθνικῶν προμηθευτῶν (ἐν πολλοῖς μὲ τὸ ἀζημίωτο, ὡς ἀπεδείχθη). Ἄ, καὶ γιὰ νὰ ρὶξουν τὶς εὐθῦνες στὸ προσωπικὸ. Ποὺ τὸ θεωροῦν ἀναλώσιμο. Ὥστε νὰ τὸ ἄντικαταστήσουν μὲ ἄλλο, ποὺ θὰ ἔχῃ «γνώσεις» τῶν τελευταίων ἐξελίξεων καὶ καμμιᾶς ἐφαρμογῆς. Ὥστε νὰ διασφαλίζεται ἀκεραίως ἡ ἀναγκαιότητα ‘ὁλοκληρωμένων συστημάτων’ ἄρα καὶ ...προμηθειῶν. Διότι ὥς γνωστὸν, ἡ τεχνολογία ἕπεται τῆς ἐπιστήμης, καμμιὰ τριανταριὰ μὲ ἑβδομῆντα, χρόνια, ἀφήνουσα μὲ τὴν μικρὰν αὐτὴν λεπτομέρειαν, πεδίον δόξης λαμπρόν, στοὺς πάσης φύσεως καραδοκοῦντες.

Ἀλλὰ, δὲν εἶναι καὶ ἐξαιρετικὰ ὑπερφίαλο, νὰ μιλᾶ κάποιος γιὰ ‘ὁλοκληρωμένη’, τελικὴ δηλαδὴ, λύση, σύστημα ἤ ὅ,τι ἄλλο; Ἔχει δείξει, πουθενὰ, ἡ ζωὴ, ἡ ἐπιστήμη ἤ ἡ πολιτεία, ὅτι ἔφτασε στὴν ἔσχατιὰ τῶν δυνατοτήτων της; Ὅτι ἔπαψε νὰ εἶναι δυναμικὰ ἐνεργούμενη;  Ἐκτὸς ἴσως ἀπὸ τὶς περιπτώσεις τῶν intimate σχἐσων ὅπου ἡ ἔκφραση ‘ολοκλήρωσες;’ ἔχει μιὰ κάποια σημασία.

 Τοῦ Γιώργου Κακαρελίδη
Καθηγητοῦ Ἐφαρμογῶν στὴν Ἐπιχ. Ἔρευνα & Στατιστική τοῦ ΤΕΙ Δυτ. Ἑλλάδος

κανένα σχόλιο

Leave a Reply