Το "ταξικό πρόσημο" στην φορολογία δεν μπορεί να καλύψει την ιστορική ήττα του "κομμουνισμού" και της αριστεράς.



Εντύπωση προκαλεί η κορυφαία και ιστορική στροφή των κομμουνιστών του ΣΥΡΙΖΑ προς το στρατόπεδο της σοσιαλδημοκρατίας κατά την οποία ο κρατισμός δεν μειώνεται μεν, όμως γίνονται και φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις υπέρ του ιδιωτικού τομέα δε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει σήμερα σοσιαλισμό με όλα τα θετικά του σοσιαλισμού (ισορροπία ανάμεσα στον κρατισμό και τον φιλελευθερισμό), όμως και με όλα τα αρνητικά του σοσιαλισμού που είναι η υψηλή φορολογία στις επιχειρήσεις και γενικά στον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να συντηρηθεί ο υπέρογκος κρατικός τομέας.
Δεν πρόκειται για φορολογία με "ταξικό πρόσημο", όπως ψευδώς ισχυρίζονται, αλλά για αρπαγή χρημάτων από όπου βρουν προκειμένου να συντηρήσουν την μεγάλη κομματική τους πελατεία που είναι ο "κρατικός τομέας". Άλλωστε μέτρα με αυξημένο ΕΝ.Φ.Ι.Α. και ΦΠΑ και μείωση του αφορολόγητου κάτω από τις 9.000 ευρώ, πλήττουν καίρια τα φτωχά λαϊκά στρώματα και κάθε άλλο παρά "ταξικό πρόσημο" δεν υφίσταται.
Σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός θα κληθεί να πληρώσει τις αυταπάτες των κομμουνιστών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι έπρεπε να φτάσει το 2016 για να καταλάβουν ότι οι οικονομίες και τα πολιτεύματα κομμουνιστικού τύπου (βλ. Β. Κορέα) είναι παραδείγματα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση.
Οικονομικές κρίσεις πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Σημασία όμως έχει τι πολιτικά και οικονομικά εργαλεία μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα πολιτικό σύστημα για την έξοδο μιας χώρας από την κρίση και το μεγαλύτερο εργαλείο για αυτή την αναγέννηση της οικονομίας αποδείχθηκε περίτρανα και με κάθε τρόπο ότι είναι η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα: εξυγίανση και όχι κατάργηση των ιδιωτικών Τραπεζών και ενίσχυση - κάλεσμα ιδιωτικών επενδύσεων.
Βεβαίως, για να στεριώσει ο ιδιωτικός τομέας σε μία χώρα, δεν αρκεί να γίνει απλά ένα "κάλεσμα" για επενδύσεις, αλλά χρειάζονται και μεταρρυθμίσεις, με κορυφαία όλων ένα σταθερό και ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα. Όμως οι μάχες πρέπει να δίνονται μία-μία κάθε φορά, και σε αυτή την φάση προηγείται η ιδεολογική μάχη για την επιστροφή του κομμουνισμού και του απόλυτου κρατισμού που αυτός πρεσβεύει για άλλη μία φορά στα χρονοντούλαπα της ιστορίας. Και η μάχη αυτή κερδήθηκε.
Ο "κομμουνισμός" ηττήθηκε στην Ελλάδα μία για πάντα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε σε ένα καθαρά σοσιαλδημοκρατικό, κοινοβουλευτικό κόμμα και η αντιπαράθεσή του με τα άλλα φιλελεύθερα κόμματα θα γίνει από εδώ και πέρα με καθαρά οικονομικούς όρους και όχι με εμφυλιοπολεμικές κορώνες.  Άλλωστε οι μεγαλύτερες ήττες είναι οι ιδεολογικές ήττες και όχι οι ήττες με τα όπλα.


κανένα σχόλιο

Leave a Reply