Με βάση τα
διδάγματα της κοινής πείρας κάθε άτομο που νιώθει ότι υφίσταται άδικη βία εις
βάρος του γεμίζει οργή, την οποία είτε κρατά μέσα του, είτε εκτονώνει προς τα
έξω για να ξεσπάσει. Ως εκ τούτου, η φράση του κ. Τόσκα ότι «οι χθεσινοί δαρμένοι
μετανάστες θα είναι οι αυριανοί Τζιχαντιστές» μπορεί να εξηγηθεί ως αναφορά στα
δυνάμενα αποτελέσματα της άδικης βίας σε ένα άτομο.
Ερώτημα όμως
προκαλεί το γεγονός ότι ο κ. Τόσκας δεν χρησιμοποίησε τον όρο «ακραίο
στοιχείο», ή «εγκληματικό στοιχείο» κτλ για να εκφράσει την βίαιη αντίδραση ενός
ατόμου κατά μια «άδικης βίας», αλλά αποδέχτηκε την θεώρηση ότι ο αδίκως
δαρμένος σήμερα θα γίνει αύριο τρομοκράτης, όπως παραπέμπει η αναφορά στους «Τζιχαντιστές».
Ένας δηλαδή που
έφαγε ξύλο σήμερα, κατά τον κ. Τόσκα, δεν θα γίνει απλά ένας απελπισμένος που
θα θολώσει και θα πάρει το νόμο στα χέρια του, αλλά θα καταταγεί σε
τρομοκρατική οργάνωση όπως αυτή των ακραίων Ισλαμιστών τρομοκρατών της Μ.
Ανατολής.
Είναι σαφές ότι
είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα η βία ως μεμονωμένο ξέσπασμα οργής κάποιου που
αδικήθηκε και η οποία σχετίζεται με φαινόμενα αυτοδικίας και εγκλημάτων εν
βρασμώ ψυχικής ορμής και εντελώς άλλο πράγμα η οργανωμένη βία της τρομοκρατίας.
Στην πρώτη
περίπτωση υπάρχει ένα στιγμιαίο ξέσπασμα οργής, χωρίς διάρκεια, χωρίς σχεδιασμό
και με περιορισμένα αποτελέσματα κυρίως με θύματα συγκεκριμένα όργανα της τάξης
που τυχόν δεχτούν το ξέσπασμα της οργής αυτής.
Όμως στην
περίπτωση της τρομοκρατίας μιλάμε για συλλογική δράση (και όχι δράση από ένα
μεμονωμένο άτομο), για προσεκτικά σχεδιασμένα χτυπήματα (και όχι για
ασυναίσθητα ξεσπάσματα της στιγμής) και το κυριότερο, για πολύ σοβαρές
συνέπειες στην κοινωνία με δεκάδες νεκρούς και ακρωτηριασμένους πολίτες όπως έδειξαν
τα πρόσφατα χτυπήματα των Τζιχαντιστών σε Γαλλία και Βέλγιο (και όχι με θύματα μερικούς
δημόσιους λειτουργούς-όργανα της τάξης).
Ύστερα από αυτά
τα δεδομένα προκαλεί πολλά ερωτήματα το πώς ο κ. Τόσκας προσπάθησε να
συσχετίσει τον αγανακτισμένο μετανάστη που τυχόν ψάχνει το δίκιο του απέναντι
σε φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας, με το
χάος και την πολιτειακή ανωμαλία που φέρνουν τα μεθοδευμένα χτυπήματα της τρομοκρατίας,
ιδίως της Μουσουλμανικής τρομοκρατίας, την οποία εκπροσωπούν οι Τζιχαντιστές.
Επειδή ένας «έφαγε
ξύλο» σήμερα, θα μετατραπεί (κατά τον κ. Τόσκα) σε τρομοκράτη που θα σπείρει τον
όλεθρο, την καταστροφή και το χάος αύριο…
Η ισχύς-μαζικότητα-μεθοδικότητα-διάρκεια
των χτυπημάτων της τρομοκρατίας βάλλουν ευθέως εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας
και του Δημοκρατικού πολιτεύματος και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν αυτά τα
χτυπήματα να εξηγηθούν με το τυχόν «άδικο ξύλο» που έπεσε σε κάποιον μετανάστη
ή απλό πολίτη.
Ο όλος συλλογισμός
έχει σοβαρά κενά, ενώ η ευκολία με την οποία (κατά τον κ. Τόσκα) κάποιος μπορεί
να μετατραπεί από «δαρμένο» σε τρομοκράτη που σπέρνει τον θάνατο, δημιουργεί
σοβαρά ζητήματα ασφάλειας των Ελλήνων και όχι μόνο πολιτών.
Γι’ αυτό ο κ.
Τόσκας καλείται να συμπληρώσει τον όλο συλλογισμό του απαντώντας στις εξής
ερωτήσεις:
Α) Τι εννοεί με
τον όρο δαρμένος; Δηλαδή στις πόσες φάπες κάποιος θα μετατραπεί από απλό πολίτη
που στιγμιαία θα ξεσπάσει βίαια, σε τρομοκράτη που θα σπείρει τον όλεθρο
αργότερα, τι πληγές και από τι όργανα πρέπει να έχει..;;
Β) Όταν ο μετανάστης ασκεί βία προσπαθώντας να "μπουκάρει" με το έτσι θέλω στο
έδαφος ξένου κράτους, και μάλιστα κρατώντας μαχαίρια (μερικοί από αυτούς) τι
μέσα πρέπει να μεταχειριστούν τα όργανα της τάξης για να τον εμποδίσουν να
κάνει ότι «γουστάρει», ώστε ο αυτός ο μετανάστης να μην γίνει αύριο
Τζιχαντιστής..;;
Γ) Επειδή στις ανθρώπινες
κοινωνίες πάντα γίνονται λάθη και υπερβολές, άρα ακόμα και φαινόμενα κατάχρησης
εξουσίας πάντα θα υπάρχουν σε μεμονωμένες περιπτώσεις, στα πόσα περιστατικά
κατάχρησης εξουσίας ένας μετανάστης ή απλός πολίτης θα μετατραπεί σε τρομοκράτη
που θα σπείρει τον όλεθρο αύριο ακρωτηριάζοντας απλούς πολίτες και κόβοντας
λαρύγγια κατά την προσφιλή συνήθεια των Τζιχαντιστών: 1) με μία φορά ξύλο; 2) με δύο
φορές ξύλο; 3) με περισσότερες φορές ξύλο;
Δ) Η απάντηση
στην προηγούμενη ερώτηση είναι ιδιαίτερα επιβεβλημένη καθώς, ύστερα από τα
πρόσφατα περιστατικά στην Ειδομένη, ήδη έπεσε η μία φορά ξύλο, άρα αυτοί που το
έφαγαν είναι δυνάμει οι Τζιχαντιστές του αύριο. Και βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα…
Τι θα κάνει για αυτό τον κίνδυνο ο κ. Τόσκας..; Υπάρχει πολίτης που θα μπορέσει
να νιώσει ασφαλής από εδώ και στο εξής..;;
16 Απριλίου 2016 στις 9:43 μ.μ.
Όπως έδειξαν οι πρόσφατες επιθέσεις των Τζιχαντιστών σε Γαλλία και Βέλγιο, η Μουσουλμανική τρομοκρατία των Τζιχαντιστών είναι "πράξη πολέμου" από εχθρούς των χωρών και των λαών που τις υπέστησαν.
Είναι δε προφανές, ότι οποιεσδήποτε προσπάθειες για δικαιολογίες ή ελαφρυντικά σε "πράξεις πολέμου" κατά της χώρας μας και του λαού μας με θεωρίες περί "δαρμένων" ταλαίπωρων, ή κακομοίρηδων "αγανακτισμένων" κτλ ισοδυναμεί με υπεράσπιση σε εχθρούς της πατρίδας και ίσως μπλέξουν αυτούς που τις λένε σε περιπέτειες.