Μια
και η σημερινή Κυβέρνηση έχει φορέσει τον μανδύα του Δικαστή-τιμωρού της
διαφθοράς του "παλιού πολιτικού συστήματος" καλό θα ήταν να ορίσει
τον όρο "διαφθορά": διαφθορά είναι μόνο η "διαπλοκή" ιδιωτικών
επιχειρήσεων που θέλουν να πάρουν έργα από το δημόσιο με πολιτικούς, ή είναι η
"διαπλοκή" ιδιωτών με το κράτος γενικότερα;
Ένας
Υπουργός διαπράττει έγκλημα διαφθοράς μόνο όταν παίρνει "μίζα" από
ξένη εταιρεία για να της δώσει ένα υπερκοστολογημένο έργο εις βάρος του
Δημοσίου Ταμείου, ή και όταν διορίζει κόσμο στο Δημόσιο παρακάμπτοντας
αξιοκρατικές διαδικασίες;
Ο
διορισμός ως συμβούλου Υπουργού κάποιου πολίτη με ανεπαρκή προσόντα, ο οποίος πληρώνεται
με 2.000 ευρώ το μήνα και ο οποίος δεν παράγει έργο αντίστοιχο των 2.000 ευρώ
που παίρνει με αντίστοιχη ζημία του Δημοσίου Ταμείου, αποτελεί ή δεν αποτελεί
θέμα "διαφθοράς";
Στον
ΣΥΡΙΖΑ και στους ΑΝ.ΕΛ. σήμερα φαίνεται να υπάρχει μία παιδικά διαστρεβλωμένη θεώρηση
της διαφθοράς, καθώς τα στελέχη τους στον όρο "διαφθορά" περιλαμβάνουν
μόνο την "διαπλοκή" ιδιωτικών εταιρειών με το Δημόσιο και όχι την "διαπλοκή"
ιδιωτών με το Δημόσιο.
Αν
δηλαδή διαπλέκεται κανείς με αδιαφανείς διαδικασίες με το Δημόσιο ως "άτομο" είναι σωστός και
"Δημοκράτης" ενώ αν διαπλέκεται ως "εταιρεία" είναι διεφθαρμένος...
Αντιθέτως,
είναι προφανές ότι στον χώρο της πολιτικής διαφθορά υπάρχει όταν το πολιτικό
σύστημα καταβάλλει χρήματα του Δημοσίου Ταμείου στον οποιονδήποτε (είτε είναι
πολίτης, είτε εταιρεία, είτε Δημόσιος Υπάλληλος, είτε συνταξιούχος κτλ) χωρίς
αυτός να αξίζει το ποσό που παίρνει ή παραπάνω από αυτό που αξίζει, με
αντίστοιχη ζημιά του Δημοσίου Ταμείου.
Οι
όποιες διαστρεβλωμένες θεωρίες περιορίζουν την κατασπατάληση του Δημοσίου
χρήματος μόνο σε συγκεκριμένες κατηγορίες (πχ φταίνε μόνο οι ιδιωτικές
εταιρείες) είναι εκ του πονηρού και δεν έχουν ως σκοπό την εξυγίανση των
Δημόσιων οικονομικών, αλλά την προσβολή πολιτικών αντιπάλων με ταπεινά κίνητρα
και αντιδεοντολογικά και διχαστικά μέσα.
Πρέπει
δε να γίνει κατανοητό, ότι όσοι παίζουν με τον θεσμό της Δικαιοσύνης,
παριστάνοντας τους Δικαστές-τιμωρούς ενώ είναι απλά πολιτικοί τυχοδιώκτες, οδηγούν
την χώρα στον διχασμό.
Τέλος,
επειδή ο "οίστρος" της κάθαρσης φαίνεται να έχει πάρει μπρος για τα
καλά, δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πειρασμό να προτείνουμε και εμείς κινήσεις
προς την κατεύθυνση της κάθαρσης του πολιτικού βίου και ιδιαίτερα:
α)
την δημοσιοποίηση των εσόδων-εξόδων όλων
των κομμάτων της Βουλής και
β)
την αναθεώρηση του αρ. 86 παρ. 3 του
Συντάγματος ως εξής: το σημείο που αναφέρει "...Η Βουλή μπορεί να ασκήσει
την κατά την παράγραφο 1 αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής
συνόδου της Βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του
αδικήματος..." να αντικατασταθεί από το "...μέχρι το πέρας της τρίτης
τακτικής συνόδου..." ή "...μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής
συνόδου αλλά σε καμία περίπτωση κάτω από 5 χρόνια...", ώστε να υπάρχει
αντιστοιχία με την 5ετή παραγραφή των πλημμελημάτων.
28 Μαρτίου 2016 στις 10:08 π.μ.
Σε κάθε περίπωση, όσον αφορά το θέμα της "διαφθοράς", οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να μας εξηγήσουν αν με τον όρο "διαφθορά" εννοούν συγκεκριμένα επίορκα πρόσωπα που πρέπει να τιμωρηθούν, ή εννοούν ότι το όλο καπιταλιστικό σύστημα είναι "διεφθαρμένο" και παράγει "διαφθορά".
Στην 1η περίπτωση υπάρχει δημοκρατική και κοινοβουλευτική λογική.
Όμως στην 2η περίπτωση, η τακτική της εκμετάλλευσης της οικονομικής κρίσης και των οικονομικών ατασθαλιών κάποιων πολιτικών για διαφήμιση του "αδιάφθορου" ολοκληρωτισμού που πρεσβεύει ο "κομμουνισμός" με την γενίκευση ότι οι "καπιταλιστές είναι διεφθαρμένοι", φλερτάρει ανοιχτά με την ανατροπή του Δημοκρατικού πολιτεύματος.
Που το πάει άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ...;; Στην εξυγίανση του καπιταλιστικού συστήματος ή στην αντικατάστασή του με κάτι άλλο..;