Οι εχθροί της αξιολόγησης είναι εχθροί της Δημοκρατίας

image

Του Γιώργου Σαρακηνού
 

Τι είναι οι εκλογές αν όχι μια διαδικασία σαρωτικής αξιολόγησης, η οποία εν μια νυκτί μπορεί να σε στείλει στο σπίτι σου αν είσαι βουλευτής και να χάσεις 8 χιλιάρικα μηνιαίως καθώς και άλλα προνόμια; Όλοι αυτοί οι εκλεγμένοι πολιτικοί άρχοντες που φωνάζουν εναντίον της αξιολόγησης στο Δημόσιο, μήπως οι ίδιοι δεν έχουν βρεθεί στη θέση που έχουν βρεθεί (σε βουλευτική έδρα) μέσα από την διαδικασία αξιολόγησης των εκλογών; Δεν σκαρφάλωσαν σε αξιώματα και μέσα στα ίδια τους τα κόμματα μέσα από μια διαδικασία εσωκομματικής αξιολόγησης; Ή μήπως θα ισχυριστούν ότι οι εσωκομματικές εκλογές ή οι εθνικές εκλογές είναι διαδικασίες που έχουν ως αποτέλεσμα την αντικειμενική αξιολόγηση των κρινόμενων (των υποψηφίων); Μήπως τα εκλογικά σώματα και στις δύο περιπτώσεις (κομματικά στελέχη και λαός) είναι οι αντικειμενικοί κριτές που ανεβάζουν πάντα τους καλύτερους και καταβαραθρώνουν τους χειρότερους; Προφανώς και όχι. Μήπως η διαδικασία εκλογής των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων όπου όποιος δίνει δύο ευρώ μπορεί να ψηφίσει για αρχηγό συνιστά εγγύηση αντικειμενικής αξιολόγησης ανάμεσα στους υποψήφιους;

Προσωπικά, αν ήθελα να κάνω χαβαλέ με το θέμα, θα συμμετείχα σε εκλογή αρχηγού αντίπαλου κόμματος ψηφίζοντας τον χειρότερο υποψήφιο! Ή μήπως οι διάφοροι στρεβλοί εκλογικοί νόμοι δεν ανεβάζουν τις πιθανότητες κάποιων να εκλεγούν βουλευτές έναντι άλλων αξιότερων αυτών, απλά και μόνο επειδή κατεβαίνουν υποψήφιοι σε διαφορετικές εκλογικές περιφέρειες; Το παράδειγμα ότι σε μερικές εκλογικές περιφέρειες αρκεί να σε ψηφίσουν λίγες χιλιάδες ανθρώπων για να εκλεγείς (αν αρχίσεις τις κουμπαριές εγκαίρως τότε είσαι σε καλό δρόμο για να εκλεγείς) ενώ σε άλλες δεν φτάνουν ούτε τριάντα χιλιάδες ψήφοι για να εκλεγείς, γιατί το αποδέχονται οι κύριοι υποψήφιοι βουλευτές; Μήπως κι από τις γνωστές «καραμπόλες» (λόγω εκλογικού νόμου) το βράδυ των εκλογών δεν φεύγουν έδρες από δω κι από κει και πάνε αλλού, με αποτέλεσμα την τουλάχιστον «περίεργη» μοιρασιά των εδρών στο τέλος; Γιατί ψηφίζουν τέτοιους εκλογικούς νόμους οι βουλευτές αφού αυτοί οι εκλογικοί νόμοι ΔΕΝ εξασφαλίζουν την αντικειμενική αξιολόγηση αυτών των ιδίων; Γιατί συμμετέχουν σε εκλογικές διαδικασίες που εκ των προτέρων γνωρίζουν ότι ούτε η «ποιότητα» του εκλογικού σώματος αλλά ούτε και ο εκλογικός νόμος εξασφαλίζουν την εκλογή των καλύτερων εξ’ αυτών;

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι όσοι πολιτικοί δηλώνουν ότι είναι εναντίον της αξιολόγησης (Αριστερά, ψεκασμένοι, κλπ) ή υπέρ της αξιολόγησης μεν αλλά χωρίς μισθολογικές συνέπειες ή απολύσεις δε (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), ουσιαστικά παίρνουν μια υποκριτική και λαϊκιστική θέση. Και τελικά πρόκειται και για αντιδημοκρατική θέση αφού δημοκρατία ίσον εκλογές ίσον αξιολόγηση.

Δεν νοείται σύγχρονη, δυτική χώρα χωρίς αξιολόγηση παντού. Ναι, κανένα σύστημα αξιολόγησης ανθρώπινου δυναμικού δεν είναι τέλειο. Όλα έχουν συν και πλην. Υπάρχει ολόκληρη «επιστήμη» πάνω σε αυτόν τον γνωστικό τομέα και τα συστήματα αξιολογήσεων εξελίσσονται και βελτιώνονται με τον χρόνο αλλά τέλεια δεν είναι και πιθανές αδικίες δεν μπορούν να αποκλειστούν (δυστυχώς). Όπως άλλωστε και στις εθνικές εκλογές: δικαίωμα ΜΙΑΣ ψήφου έχει και ο ενημερωμένος πολίτης και ο άσχετος και ανίδεος. Υποψήφιοι κατεβαίνουν ΚΑΙ πλούσιοι ΚΑΙ φτωχοί.

Δεν έχει ο φτωχός υποψήφιος μειονέκτημα έναντι του πλούσιου υποψήφιου; Αυτός που δεν είναι από «τζάκι» δεν υπερτερεί έναντι του «ανώνυμου» υποψήφιου; Προτείνει όμως κανείς την κατάργηση των εκλογών ή την αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου από συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών; Μήπως επειδή η εκλογική διαδικασία (εκλογικό σώμα, εκλογικός Νόμος), επειδή δεν εξασφαλίζουν την αξιοκρατία πρέπει να καταργηθούν και να αντικατασταθούν (οι εκλογές) από κάποια διαδικασία όπου κάποιοι «πεφωτισμένοι» θα (δι)ορίζουν τους αντιπροσώπους του έθνους; Εάν ναι, ας βγει και να το πει δημοσίως όποιος πολιτικός το πιστεύει. Για όσο όμως αποδεχόμαστε την διαδικασία των εκλογών με τα στραβά και τις ατέλειές της, τόσο θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι η αξιολόγηση πρέπει να καθιερωθεί παντού στο Δημόσιο και ΠΡΟΦΑΝΩΣ αξιολόγηση σημαίνει ΚΑΙ συνέπειες για όλους όσους θα αξιολογηθούν: όσους θα αριστεύσουν, όσους θα είναι στον μέσο όρο και όσους θα κριθούν ανεπαρκείς. Εκτός αν μετά από 7 χρόνια σαρωτικής και πολύπλευρης κρίσης θέλουμε να ζήσουμε άλλα 70 έτσι. Το θέλουμε;

(Athens Voice, 23.10.2014)

Πηγή:  http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CF%87%CE%B8%CF%81%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%87%CE%B8%CF%81%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82

Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:

Ο Αλέξανδρος Ντάσκας είναι Δικηγόρος Αθηνών και ένας από τους συνδιαχειριστές του ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ.

κανένα σχόλιο

Leave a Reply