17 πρόσφατες ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου από όλο το φάσμα των κομμάτων παραμένουν με «ανοικτά πρωτόκολλα» στα συρτάρια του Υπουργείου Τουρισμού.
Η κ. Κεφαλογιάννη, κατά την προσφιλή της και πάγια τακτική, απαξιεί να λογοδοτήσει για τα πεπραγμένα της έναντι των εκπροσώπων του Ελληνικού λαού στο Κοινοβούλιο, περιφρονώντας «στη ψύχρα» τους θεσμούς της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Αντίθετα συνομιλεί πυκνά-συχνά με τους μεγαλοξενοδόχους του ΣΕΤΕ, καθιστώντας τον προνομιακό της συνομιλητή, σε βάρος των υπόλοιπων κοινωνικών εταίρων .
Κυρίαρχο θέμα στις 17 πρόσφατες ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου αποτελούν τα πολυδιαφημιζόμενα προγράμματα «επιταγής εισόδου στην (voucher) στην αγορά εργασίας για νέους ανέργους του τουριστικού τομέα έως 29 ετών». Πρόκειται για το νέο τέχνασμα στο γενικότερο πλαίσιο της διαχρονικής επιδίωξης των μεγαλοξενοδόχων του ΣΕΤΕ, για καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας, που διέπει τον κλάδο των εργαζομένων στον ξενοδοχειακό και επισιτιστικό κλάδο.
Επιταγή εισόδου των νέων στον κόσμο της «μαύρης εργασίας», που με το πρόσχημα της επαγγελματικής κατάρτισης, αποκτά επικάλυμμα νομιμότητας.
Και την ίδια στιγμή λευκή επιταγή προς την ηγεσία του ΣΕΤΕ και τελικά προς τους μεγαλοξενοδόχους να καλύπτουν τις ανάγκες της τουριστικής περιόδου, εξασφαλίζοντας ως δώρο την εργασία των «καταρτιζόμενων», με τζάμπα δηλαδή εργατικό δυναμικό.
Χωρίς απολύτως κανένα μισθολογικό ή ασφαλιστικό κόστος.
Ο μισθός καλύπτεται από το ΕΣΠΑ και δεν παρέχεται ασφάλιση, παρά μόνο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, (διότι βέβαια, δεν πρόκειται για εργασία αλλά για «κατάρτιση»...) που επιβαρύνει αποκλειστικά το κράτος. Δηλαδή ο πενιχρός μισθός καλύπτεται από τους ευρωπαίους φορολογούμενους, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη επιβαρύνει τους Έλληνες φορολογούμενους και ο «καταρτιζόμενος» δεν έχει καν ασφάλιση. Είναι προφανές ότι η κοινωνική ευαισθησία της Υπουργού Τουρισμού και η εταιρική ευθύνη των μεγαλοξενοδόχων του ΣΕΤΕ δεν είναι τα δυνατά τους σημεία…
Ας δούμε όμως και τα σημεία που «διαπρέπουν»…
Ο προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται σε 39 εκατομμύρια ευρώ και αφορά σε 10.000 «ωφελούμενους». Η υλοποίηση του προγράμματος ανατέθηκε εν λευκώ στο ΣΕΤΕ και την Ελληνική Εταιρία Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ) που επέλεξαν τα ΚΕΚ- παρόχους του εκπαιδευτικού έργου, με διαδικασίες αδιαφανείς και ανέλεγκτες από τις δημόσιες αρχές. Η αξιολόγηση έγινε με απευθείας ανάθεση από την ΕΕΔΕ, χωρίς αντικειμενικά και σαφή κριτήρια.
Οι δε επιχειρήσεις πρακτικής άσκησης επιλέγονται από το ΣΕΤΕ, αλλά και από τα ΚΕΚ.
Με λίγα λόγια οι τέλειες συνθήκες για να ανοίξει ένα τεράστιο πεδίο διαπλοκής ανάμεσα σε Κυβέρνηση, μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα, Κέντρα Εκπαιδευτικής Κατάρτισης και απεγνωσμένους νέους ανέργους. Οι τελευταίοι, συμμετέχοντας στο πρόγραμμα κατάρτισης και πρακτικής άσκησης αμείβονται για το συνολικό διάστημα των πέντε μηνών με 2700 ευρώ, αν είναι απόφοιτοι Πανεπιστημίου και με 2400 ευρώ, αν είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα διαγράφονται από τα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ, χάνοντας το δικαίωμα είσπραξης επιδόματος ανεργίας.
Οι λεπτομέρειες του προγράμματος: κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της εργοδοσίας
Όπως διακηρύττει με περισσό θράσος ο ίδιος ο ΣΕΤΕ στην πρόσκληση ενδιαφέροντος για τα voucher στον τουρισμό: «… δίνεται η δυνατότητα σε κάθε ιδιωτική Ελληνική επιχείρηση που εξυπηρετεί και ενισχύει άμεσα ή έμμεσα τον τουρισμό και το τουριστικό προϊόν της χώρας, να επωφεληθεί από στελέχη που θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για 5 μήνες χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση».
Για ποιο λόγο όμως για 5 μήνες? Γιατί με ευθύνη της ηγεσίας του ΣΕΤΕ και ανυπαρξίας σχετικής τουριστικής πολιτικής από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις η τουριστική περίοδος διαρκεί 5 μήνες…από Μάιο έως Σεπτέμβριο.
Το θράσος όμως δεν έχει όρια, γιατί στην συνέχεια προβλέπεται ότι: «Κατ’ εξαίρεση, στις επιχειρήσεις εποχικής λειτουργίας δύναται να διενεργείται η θεωρητική κατάρτιση παράλληλα με την πρακτική άσκηση. Στην περίπτωση αυτή, η θεωρητική κατάρτιση δύναται να υλοποιείται και στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης όπου παρέχεται η πρακτική άσκηση…». Δηλαδή, στις επιχειρήσεις που λειτουργούν εποχικά για 5 μήνες, τους παρέχεται δωρεάν εργατικό δυναμικό με την μορφή «πρακτικής άσκησης» για όλη την περίοδο λειτουργίας τους!
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν όμως και τα κριτήρια επιλογής των καταρτιζομένων. Για τους υποψηφίους με τριτοβάθμια εκπαίδευση μοριοδοτείται η κατοχή μεταπτυχιακού τίτλου. Ωστόσο, ένας απόφοιτος ΤΕΙ τουριστικών επιχειρήσεων, ήδη είναι υποχρεωμένος να έχει τελειώσει την πρακτική του άσκηση σε τουριστικές επιχειρήσεις προκειμένου να πάρει το πτυχίο του. Εάν αποκτήσει και μεταπτυχιακό τίτλο τον μοριοδοτούν για να ξανακάνει…«πρακτική άσκηση»!
Αντίστοιχα, η μοριοδότηση αποφοίτων υποχρεωτικής, δευτεροβάθμιας και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προβλέπει την κατοχή τίτλου σπουδών αναγνωρισμένης σχολής τουριστικών επαγγελμάτων. Ωστόσο, οι εν λόγω απόφοιτοι έχουν ήδη κάνει την πρακτική τους άσκηση σε τουριστικές επιχειρήσεις προκειμένου να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα σπουδών τους και μοριοδοτούνται για να ξανακάνουν…«πρακτική άσκηση»!
Δωρεάν αναλώσιμο εργατικό εξειδικευμένο δυναμικό που δεν θα προσληφθεί κανονικά, παρά μόνον αν μελλοντικά…ξαναεπιχορηγηθούν (!) οι μεγαλοξενοδόχοι και…ξαναλεηλατήσουν εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους.
Πράγματι, η «ολοκληρωμένη δέσμη παρεμβάσεων» περιλαμβάνει:
«Επιχορήγηση της επιχείρησης που προβαίνει στην πρόσληψη του ωφελουμένου αμέσως μετά τη λήξη της πρακτικής άσκησης, η οποία θα αποτελέσει αντικείμενο άλλης πρόσκλησης» .
Στο ίδιο «πνεύμα», δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι θεσμοθετείται με τα voucher για τον τουρισμό η δυνατότητα για τις τουριστικές επιχειρήσεις που απασχολούν προσωπικό άνω των 5 ατόμων, να χρησιμοποιούν άνεργους «πρακτικά ασκούμενους» σε επιπλέον ποσοστό 30%...! Αν συνυπολογιστεί η ποσόστωση 17% που προβλέπεται από το άρθρο 6 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης υπ’ αριθμ. 16802/667/27-08-2010 (Φ.Ε.Κ 1345/Τ.Β ́/31-08-2010), «Όροι και προϋποθέσεις πρακτικής άσκησης ημεδαπών και αλλοδαπών σπουδαστών/μαθητών Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης και φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης», το συνολικό ποσοστό «πρακτικά ασκούμενων» φθάνει το 47%...!
Συμπερασματικά, μία ξενοδοχειακή μονάδα με 50 εργαζόμενους αποκτά πλέον την «νόμιμη» δυνατότητα να χρησιμοποιεί τον συνολικό αριθμό των είκοσι τριών (23) «πρακτικά ασκούμενων», μην προχωρώντας στην κανονική πρόσληψη 23 άνεργων εργαζομένων…
Επιδοτούμενο «success story” ;
Το πρόγραμμα «Επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας για άνεργους νέους στον κλάδο του τουρισμού ηλικίας έως 29 ετών», απογυμνώνει για μία ακόμη φορά το “success story” της κυβέρνησης, της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Τουρισμού και του ΣΕΤΕ.
Αλήθεια, πως είναι δυνατόν το τουριστικό “success story” της χώρας μας να έχει ανάγκη την επιδότηση από τους πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου? Τι είδους “success story” είναι αυτό που υπεξαιρεί όχι μόνο εθνικούς πόρους αλλά και πόρους από όλους τους Ευρωπαίους φορολογούμενους πολίτες? Πως είναι δυνατό 17 εκατομμύρια αφίξεις το 2013, να συνυπάρχουν με αύξηση των απολύσεων και μείωση της επίσημης απασχόλησης στον κλάδο;
Η παγκόσμια πρωτοτυπία επιδότησης του επιχειρηματικού τουριστικού “success story” της χώρας μας, δεν είναι παρά μια πατέντα της Κυβέρνησης, της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Τουρισμού και της ηγεσίας του ΣΕΤΕ προκειμένου να καταληστεύονται ευρωπαϊκοί και εθνικοί πόροι, προς όφελος των ημετέρων, σε βάρος των Ελλήνων και Ευρωπαίων ανέργων.
Το πρόσχημα της τουριστικής κατάρτισης, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας και η αποσάθρωση των ελεγκτικών μηχανισμών
Μέχρι το 2008 οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν πλάτες στους έλληνες μεγαλοξενοδόχους, αφού ανέβαλαν τεχνιέντως την υιοθέτηση των ευρωπαϊκών οδηγιών, που προέβλεπαν ότι οι πρακτικά ασκούμενοι δεν καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας.
Αλλά και όταν το 2010 ρυθμίστηκε με την προαναφερόμενη Κοινή Υπουργική Απόφαση το ανώτατο όριο ποσόστωσης των πρακτικά ασκούμενων σπουδαστών τουριστικής εκπαίδευσης σε 17 % του τακτικού προσωπικού (και σε κάθε περίπτωση, όχι άνω των 40 ατόμων), η τουριστική «πιάτσα» δεν πτοήθηκε, αφού η κυβέρνηση με άλλοθι τις μνημονιακές δεσμεύσεις φρόντισε να αποψιλώσει από έμψυχο δυναμικό το ήδη υποστελεχωμένο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Απουσία ελέγχων, ο θεσμός της πρακτικής άσκησης επιχειρήθηκε να λειτουργήσει ως προκάλυμμα φτηνής και ανασφάλιστης εργασίας.
Στην εποχή που η μαύρη και η αδήλωτη εργασία έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ , 330 οργανικές θέσεις Επιθεωρητών Εργασίας καταργήθηκαν! Η αδήλωτη εργασία στον τομέα του τουριμού υπερβαίνει σύμφωνα με ελέγχους του ΣΕΠΕ το 50%!
Η πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας δεν μασάει τα λόγια της «…..ο αριθμός των Επιθεωρητών Εργασίας είναι πολύ χαμηλός στην Ελλάδα, με δεδομένο τον αριθμό των υφιστάμενων επιχειρήσεων (κυρίως των μικρομεσαίων και των πολύ μικρών επιχειρήσεων) και των γεωγραφικών χαρακτηριστικών της χώρας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι επιχειρήσεις που δεν λειτουργούν νόμιμα και το φαινόμενο της αδήλωτης εργασίας.»
Στο άρθρο 10 της 81 Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας δηλώνεται ότι: «ο αριθμός των επιθεωρητών εργασίας θα πρέπει να είναι επαρκής προκειμένου να διασφαλίζεται η αποτελεσματική επιθεώρηση» και αναφέρονται οι παράμετροι εκείνες που καθορίζουν τον αριθμό των επιθεωρητών.
Αλλά για αυτές τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρες δεν φαίνεται να ιδρώνουν οι κυβερνητικοί παράγοντες…
Το κόλπο με τους αλλοδαπούς πρακτικά ασκούμενους και η υποβάθμιση της δημόσιας τουριστικής εκπαίδευσης
Με βάση την ίδια ΚΥΑ του 2010, οι τουριστικές επιχειρήσεις μπορούν να υπογράφουν συμβάσεις με Σχολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για πρακτική άσκηση αλλοδαπών σπουδαστών. Κάτι που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο η εργοδοσία, απασχολώντας μαζικά ευρωπαίους αλλοδαπούς ασκούμενους, προκειμένου να αποφεύγει την πρόσληψη εργαζομένων.
Το φαινόμενο των (δήθεν) αλλοδαπών ευρωπαίων πρακτικά ασκούμενων και η αδυναμία του υποστελεχωμένου ΣΕΠΕ να ελέγξει και να εφαρμόσει την εν λόγω ΚΥΑ, συνέβαλε και στην περαιτέρω υποβάθμιση της παρεχόμενης τουριστικής εκπαίδευσης στην χώρα μας και ιδιαίτερα της δημόσιας. Η ελεύθερη εκμετάλλευση ευρωπαίων αλλοδαπών ασκούμενων, απουσία και σχετικών ελέγχων του ΣΕΠΕ οδήγησε τις επιχειρήσεις να μειώσουν τις διαθέσιμες θέσεις για τους Έλληνες σπουδαστές τουριστικών σχολών. Το διαπιστώνει και το Διοικητικό Συμβούλιο του πρώην Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, σε Απόφαση του που δημοσιεύτηκε το Μαϊο του 2012. Η περικοπή της χρηματοδότησης των τουριστικών σχολών του πρώην Ο.Τ.Ε.Κ. και η συγχώνευση τους στο Υπουργείο Τουρισμού, (για να τροφοδοτηθούν στο προσεχές μέλλον οι λίστες των υπό διαθεσιμότητα εργαζομένων του φορέα), δείχνει καθαρά ότι η κυβέρνηση Σαμαρά γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της το μέλλον της τουριστικής εκπαίδευσης της χώρας…
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την υπογραφή διακρατικών «συμφωνιών τουριστικής συνεργασίας», καθώς και την ύπαρξη του προγράμματος κινητικότητας “Erasmus”, οι σπουδαστές της ελληνικής δημόσιας τουριστικής τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης δεν έχουν την δυνατότητα να πραγματοποιήσουν πρακτική άσκηση στο εξωτερικό, όπως οι υπόλοιποι ευρωπαίοι (και μη ευρωπαίοι) σπουδαστές. Για ποιο λόγο άλλωστε να αναβαθμισθεί η τουριστική τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση και ενδεχομένως να ανοιχθεί ο δρόμος για καριέρες ακόμη και εκτός Ελλάδος με πρακτική άσκηση στο εξωτερικό? Η κυβέρνηση Σαμαρά και οι μεγαλοξενοδόχοι του ΣΕΤΕ θέλουν άφθονο εγκλωβισμένο και πεινασμένο εργατικό δυναμικό, έτοιμο να δεχθεί συνθήκες εργασίας δουλοπάροικου.
Στην εποχή του «θαύματος» του ελληνικής «βαριάς βιομηχανίας» του τουρισμού,παραβιάζεται κατάφωρα η ελληνική και η ευρωπαϊκή νομοθεσία, παραβιάζονται οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας έναντι του Διεθνή Οργανισμού Εργασίας (ILO), πραγματοποιείται εκμετάλλευση ελλήνων και αλλοδαπών ευρωπαίων πρακτικά ασκούμενων και κυρίως χάνονται θέσεις εργασίας και εισοδήματα για τις τουριστικές περιοχές της χώρας. Ο τουρισμός με εποχικούς εργαζομένους «μιας χρήσης» αυξάνει το ποσοστό εργαζομένων, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και συμπιέζει τα ημερομίσθια του μόνιμου προσωπικού .
Εάν μάλιστα συνυπολογιστούν οι πρακτικές “all inclusive” των μεγαλοξενοδόχων, αναρωτιέται κανείς ποιο είναι το όφελος των τοπικών κοινωνιών και των εργαζομένων από το “success story” του ελληνικού τουρισμού.
Μέσα στο πλαίσιο της φτωχοποίησης που επέβαλλαν τα συνεχόμενα μνημόνια και την συνεπακόλουθη δραματική μείωση του εσωτερικού τουρισμού, το “success story” της αύξησης του τουριστικού ρεύματος προς την χώρα μας, αφορά μόνο την κερδοφορία των μεγαλοξενοδόχων του ΣΕΤΕ και όχι τους υπόλοιπους κοινωνικούς εταίρους, ιδιαίτερα τους εργαζόμενους στον τουριστικό τομέα.
Αλλά δεν πρόκειται ούτε καν για Ελληνικό “success story”. Αύξηση του τουριστικού ρεύματος έχουν όλοι οι ανταγωνιστικοί προορισμοί της Μεσογείου εξαιτίας της κρίσης στην Αίγυπτο και την συγκράτηση της αύξησης του τουριστικού ρεύματος προς την Τουρκία. Και βέβαια, κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει η διασπορά ψευδεπίγραφων στατιστικών στοιχείων. Οι προσδοκώμενες αφίξεις άνω των 17 εκατομμυρίων δεν αφορούν μόνο τουρίστες, αλλά προσμετρώνται όλες οι αφίξεις στην Ελληνική επικράτεια, ακόμα και νόμιμων οικονομικών μεταναστών… τέτοιο “success story”…
Κατά τα άλλα, η κυρία Υπουργός δήλωνε θριαμβευτικά τις προάλλες στη ΔΕΘ με ύφος «δημοφιλέστερης» των Υπουργών: «Kερδίσαμε το στοίχημα του τουρισμού» Είπατε τίποτα;
ΠΗΓΗ:
Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:
Η ιστοσελίδα μας δημιουργήθηκε το 2008.Δείτε τους συντελεστές και την ταυτότητα της προσπάθειας. Επικοινωνήστε μαζί μας εδώ .
κανένα σχόλιο