Δυστυχώς, τον τελευταίο μήνα, μαζί με τις αλλεπάλληλες αντιφάσεις και παλινδρομήσεις της Κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου (πχ εξεταστική για την οικονομία, μη άνοιγμα επίμαχων τραπεζικών λογαριασμών για το Βατοπέδι κτλ), αντιμετωπίζουμε ως πολίτες την οργανωμένη και συντονισμένη προσπάθειά της να κάμψει τις αντιδράσεις μας στο μνημόνιο, μέσα από λογικές συλλογικής ευθύνης: «Μην μιλάτε πολίτες, γιατί τόσο καιρό σας διορίζαμε στο Δημόσιο και κατασπαταλούσαμε μαζί το Δημόσιο χρήμα, αρα μαζί χρεοκοπήσαμε την χώρα».
Η απάντηση σε αυτή την ανυπόστατη συλλογική κατηγορία περί διορισμών στο Δημόσιο είναι άμεση και σαφής : δεν φταίνε οι Έλληνες πολίτες που προσπαθούσαν τα τελευταία 15 χρόνια να διοριστούν με κάθε τρόπο στο Δημόσιο, αλλά οι Κυβερνήσεις Σημίτη (κατά κύριο λόγο) και Καραμανλή (σημείωση: μιλάμε για τις συγκεκριμένες κυβερνήσεις και όχι για το σύνολο της ΝΔ, ούτε για το σύνολο του ΠΑΣΟΚ), οι οποίες εξυπηρετώντας τα συμφέροντα ξένων πολυεθνικών εταιρειών, διέλυσαν τον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα, και μετέτρεψαν την ελληνική οικονομία από παραγωγική σε οικονομία υπηρεσιών. Οι δε Έλληνες πολίτες, έρμαια σε αυτή την κατάσταση, δεν είχαν άλλη επιλογή για να μην πεινάνε, πέρα από τον με κάθε τρόπο διορισμό στο Δημόσιο. Αυτούς τους Έλληνες, τα θύματα, έρχονται σήμερα οι Κυβερνώντες να τους κατηγορήσουν κακόβουλα για διαφθορά.
Όπως μας αποκάλυψε (στην ουσία επιβεβαίωσε αυτά που ξέραμε) πρόσφατα ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιούνκερ, την παραγωγική οικονομία της Ευρώπης την κράτησαν οι Γάλλοι και οι Γερμανοί για τα κράτη τους. Και κατά συνέπεια, ως παραγωγοί - πωλητές των προϊόντων τους (αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οπλικά συστήματα, αγροτικά προϊόντα κτλ) έπρεπε να βρουν πελάτες για την αγορά τους. Επομένως, οι πελάτες-κορόιδα έπρεπε κατά το όλο σχέδιο της περιβόητης «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» να κάνουν δύο πράγματα: α) να αγοράζουν τα ευρωπαϊκά (κυρίως γαλλογερμανικά) προϊόντα ανελλιπώς και β) να διαλύσουν τις δικές τους παραγωγικές δομές ώστε να παραμείνουν για πάντα πελάτες.
Στην Ελλάδα έγιναν και τα δύο. Και μας έβαλαν στο ευρώ ώστε να μπορούμε να αγοράζουμε ανελλιπώς τα ευρωπαϊκά προϊόντα, τα οποία με την δραχμή θα ήταν αδύνατο να αγοραστούν μαζικά και κυνήγησαν με την δυσβάσταχτη φορολογία και γραφειοκρατία τους Έλληνες επιχειρηματίες, προς όφελος των ξένων πολυεθνικών εταιρειών.
Ενδεικτικά, παραθέτουμε δύο άρθρα γνωστών εφημερίδων για την όλη κατάσταση:
Α) Εφημερίδα «Βήμα της Κυριακής» της 18-4-2010: «ο προβληματισμός των επιτρόπων εμπλουτίστηκε με διαγράμματα του κ. Όλι Ρεν τα οποία δείχνουν ότι μετά την εισαγωγή του ευρώ συνέβη μία πρωτοφανή μεταφορά πλούτου από τον Νότο στον Βορρά, αφού ο Νότος εθίστηκε στα φθηνά δανεικά με τα οποία απέκτησε τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του Βορρά...». Να λοιπόν που και ο Όλι Ρεν, εκτός από τον Γιούνκερ, γνώριζε...
Β) Εφημερίδα Αδέσμευτος του Ρίζου της 30-5-2010, όπου αποκαλύπτεται ότι λίγο μετά το 1993 ο Κ. Σημίτης (ενεργώντας προς όφελος ξένων πολυεθνικών εταιρειών) έδιωχνε από τα αρμόδια Υπουργεία τον εφοπλιστή Περρατικό, ο οποίος ήθελε να επενδύσει στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και να τα οργανώσει ως χώρο επισκευής πλοίων και κατασκευής σιδηροδρομικών γραμμών για τον ΟΣΕ, προσφέροντας τεράστια οικονομικά οφέλη στο ελληνικό κράτος με ελάχιστο κόστος. Ειδικά όσον αφορά τον ΟΣΕ (μια και η χρεοκοπία του έγινε παντιέρα της σημερινής Κυβέρνησης) ας ερευνηθεί το πως επί πρωθυπουργίας Σημίτη έγινε έρμαιο της SIEMENS.
Πιο συγκεκριμένα, η φορολογία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα από την Κυβέρνηση Σημίτη με 40%, όπως αυτή συνδυάστηκε με αναρίθμητα πρόστιμα και την απίστευτη διαφθορά των φοροεισπραχτηκών μηχανισμών (εκβιασμοί, δωροδοκίες κτλ), οδήγησε τις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις στα λουκέτα και στα γειτονικά κράτη (Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, Κύπρο), στα οποία υπήρχε πολύ μικρότερη φορολογία. Το αν αυτό το ξεκλήρισμα των ελληνικών επιχειρήσεων (που δημιουργούσαν θέσεις εργασίας για τους Έλληνες πολίτες και απέφεραν ανάπτυξη και κέρδη στο ελληνικό κράτος) ήταν αποτέλεσμα απλής κυβερνητικής ανικανότητας του κ. Σημίτη ή οργανωμένου σχεδίου για την διευκόλυνση της εισβολής και γιγάντωσης των ευρωπαϊκών πολυεθνικών εταιρειών (Siemens, Man, Ιkea, Liddle, Carrefour κτλ) στην Ελλάδα, είναι στην κρίση του καθενός να απαντηθεί.
Το σίγουρο είναι ότι η διάλυση του ελληνικού ιδιωτικού-παραγωγικού τομέα που ξεκίνησε επί Σημίτη και συνεχίστηκε επί Καραμανλή, έκανε την Ελλάδα όμηρο των ξένων πολυεθνικών εταιρειών και άφησε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες άνεργους με το δίλημμα: πείνα και δυστυχία ή προσπάθεια διορισμού στο Δημόσιο έστω και με μέσο. Αυτό είναι το περιβόητο πελατειακό σύστημα, η «συστημική διαφθορά» που επικαλείται σήμερα ο Γ. Παπανδρέου: Οι Έλληνες πολίτες, τα θύματα, να προσπαθούν να επιβιώσουν, διοριζόμενοι στο Δημόσιο, από τον ακήρυχτο οικονομικό πόλεμο των ξένων πολυεθνικών στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα.
Έναν πόλεμο, στον οποίο οι ελληνικές ιδιωτικές επιχειρήσεις, όχι απλά δεν βοηθήθηκαν από Σημίτη και Παπανδρέου να επιβιώσουν, αλλά πήραν την χαριστική βολή με την άγρια φορολογία 40% που προαναφέραμε, το χρηματιστήριο (δηλ. την κλοπή των χρημάτων των Ελλήνων επιχειρηματιών), την γιγάντωση «ημέτερων» διαπλεκομένων μεγαλοεργολάβων εις βάρος των έντιμων επιχειρηματιών, και τα διεθνή πρωτόκολλα συνεργασίας για την μεταφορά τους στα γειτονικά κράτη της Αλβανίας, των Σκοπίων και της Βουλγαρίας.
Κατά τα άλλα, ο κ. Σημίτης μας μιλά σήμερα για ανάπτυξη 4% επί των ημερών του, αποκρύβοντας όμως τόσο την σφαγή του ελληνικού ιδιωτικού τομέα στην οποία ήταν συνεργός (ή ύποπτα «αμελής»), όσο και τα δανεικά που πήρε (μετάθεση του προβλήματος στο μέλλον), τα μαγειρέματα του ελλείμματος με την Goldman Sachs, την απόκρυψη των αμυντικών δαπανών από τα “greek statistics” και στην φούσκα των Ολυμπιακών Κατασκευαστικών έργων, τα οποία ενώ εζημίωναν το κράτος με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ λόγω των υπερκοστολογήσεων, στα λογιστικά βιβλία της Κυβέρνησης Σημίτη γράφονταν ως ανάπτυξη....
Φυσικά και επί κυβέρνησης Καραμανλή (λόγω δόλου ή απλής ανικανότητας) οι ξένες πολυεθνικές εταιρείες και οι λίγοι αλλά ισχυροί διαπλεκόμενοι Έλληνες επιχειρηματίες, όχι απλά δεν χτυπήθηκαν αλλά αποθρασύνθηκαν ακόμα περισσότερο δημιουργώντας καρτέλ (ακρίβεια προϊόντων καθημερινής κατανάλωσης), και διαλύοντας ακόμα περισσότερο τον ήδη ασθενή ελληνικό ιδιωτικό-παραγωγικό τομέα.
Η διαφθορά και φοροδιαφυγή έμειναν ατιμώρητες (δύο περαιώσεις από Αλογοσκούφη, παίξιμο των αποθεμάτων των Ταμείων στον ευρωπαϊκό τζόγο), και οι Έλληνες επιχειρηματίες αποτελειώθηκαν μέσα από την άγρια φορολογία (25% φόρος στα κέρδη και 10% στα μερίσματα =35% συνολική φορολογία), τις έκτακτες εισφορές (απίστευτη πατέντα του Καραμανλή, καταστροφική για τις επενδύσεις στην Ελλάδα) την γραφειοκρατία και την συνεχή αλλαγή της φορολογίας που τους αποσταθεροποιούσε την πορεία της επιχείρησής τους.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν και άλλα λουκέτα και άλλη ανεργία για τους Έλληνες πολίτες και επιπλέον γιγάντωση των ξένων πολυεθνικών εταιρειών. Πώς λοιπόν μετά από όλη αυτή την διάλυση του ελληνικού ιδιωτικού-παραγωγικού τομέα προς όφελος των ξένων πολυεθνικών εταιρειών και την ανεργία που συνακόλουθα προκλήθηκε, να μην παρακαλούν οι Έλληνες πολίτες να διοριστούν στο Δημόσιο έστω και με μέσο, για να ταΐσουν την οικογένειά τους; Είναι λογικό και ηθικό να κατηγορούνται για διαφθορά; Είχαν κάποια εναλλακτική επιλογή για την εργασία τους; Δηλαδή, τι έπρεπε να κάνουν; Να πεθάνουν από την πείνα; Τα 2/3 του ελληνικού ΑΕΠ στηρίζονται στην κατανάλωση. Οι απλοί Έλληνες πολίτες φταίνε για την μετατροπή της ελληνικής οικονομίας από παραγωγική σε οικονομία υπηρεσιών-αέρα..;;
Ερχόμαστε τώρα στην σημερινή κυβέρνηση και τον αρχηγό της Γ. Παπανδρέου, ο οποίος παραγκωνίζοντας το παραπάνω φαινόμενο της ανυπαρξίας παραγωγής στην Ελλάδα (στο οποίο συνέβαλε και αυτός ως κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης Σημίτη), ήλθε να διασύρει την χώρα διεθνώς για «συστημική διαφθορά», να τρομοκρατήσει τις διεθνείς αγορές και να δημιουργήσει πρόβλημα δανεισμού στην χώρα. Μία χώρα, η οποία χωρίς παραγωγική οικονομία, έτσι κι αλλιώς θα χρεοκοπούσε. Μόνο που την χρεοκοπία αυτή την χρέωσε στο πελατειακό σύστημα και όχι στην διάλυση του ελληνικού παραγωγικού τομέα, για την οποία ευθύνεται και αυτός, ως κορυφαίο στέλεχος της Κυβέρνησης Σημίτης, με τα διεθνή πρωτόκολλα συνεργασίας που οργάνωνε για την μετανάστευση των ελληνικών επιχειρήσεων στα γειτονικά κράτη.
Αυτή είναι η μεγάλη απάτη του κ. Παπανδρέου (μεγαλύτερη και από το «λεφτά υπάρχουν»: Το πελατειακό σύστημα διορισμού στο Δημόσιο δεν ήταν η αιτία της χρεοκοπίας της Ελλάδας, αλλά το αποτέλεσμα της διάλυσης του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα προς όφελος των ξένων πολυεθνικών εταιρειών. (σημείωση: την ανάπτυξη της Ελλάδας σήμερα, θα την κάνουν με το να φέρουν "ως επενδυτές" και άλλες ξένες πολυεθνικές εταιρείες με φορολογία 20%...!!! ώστε να κλείσουν και οι ελάχιστες ελληνικές επιχειρήσεις που έμειναν). Αυτή δε η διάλυση του ελληνικού ιδιωτικού-παραγωγικού τομέα ήταν και είναι η πραγματική αιτία της ελληνικής χρεοκοπίας. Μία διάλυση την οποία κρύβουν όλοι επιμελώς, για να μην φανεί η απάτη που παίχτηκε εις βάρος του ελληνικού λαού και για την οποία Σημίτης, Καραμανλής και Παπανδρέου ήταν και είναι υπεύθυνοι.
Σα να κατεβήκαμε όλοι οι Έλληνες από τον Άρη, σα να φυτρώσαμε, ο κ. Παπανδρέου μίλησε σε εμάς, αλλά και σε όλο τον κόσμο για διεφθαρμένη χώρα από παρθενογένεση (δηλαδή διαφθορά των 5,5 τελευταίων ετών), εμμένοντας στους διορισμούς των Ελλήνων πολιτών στο Δημόσιο (μόνιμους και συμβασιούχους). Και μάλιστα, δεν δανείστηκε από τις αγορές όταν μπορούσε με μικρό επιτόκιο, για να μην ξεγελάσει, όπως είπε τους «κουτόφραγκους» με απατεωνιές...Όταν όμως έδινε στους Ευρωπαίους, μαζί με τον Σημίτη, ψεύτικα στοιχεία για την ελληνική οικονομία (Goldman sachs, απόκρυψη αμυντικών δαπανών κτλ) για να μπούμε στην ΟΝΕ, τότε οι Ευρωπαίοι δεν ήταν «κουτόφραγκοι»...??? Ο πόνος για τα λεφτά των Ευρωπαίων τον έπιασε τώρα, που ο Έλληνας πολίτης δεν έχει άλλα χρήματα για να αγοράζει τα γαλλογερμανικά προϊόντα...???
Και σε τελική ανάλυση, τι έκανε μέχρι σήμερα ο κ. Παπανδρέου για να αποκαταστήσει υποτίθεται το διεθνές κύρος της χώρας; Κάλυψε την διαφθορά και την φοροδιαφυγή με την περαίωση, άφησε τα καρτέλ να οργιάζουν ατιμώρητα, συνέχισε τον διορισμό «ημέτερων» στην Βουλή και στα γραφεία των Υπουργών και έκοψε μισθούς και συντάξεις. Ο δε Αμερικανός του ΔΝΤ και ο Ευρωπαίος δανειστής, ενώ βλέπουν την συνέχιση κάλυψης της διαφθοράς με την περαίωση, έκριναν ότι το κόψιμο μισθών και συντάξεων έκανε την χώρα αξιόπιστη (!!!) στο εξωτερικό και λόγω αυτού έπεσαν τα spreads...!!!
Θέλει άραγε πολύ σκέψη για να γίνει κατανοητό ότι η πτώση των spreads δεν είναι τίποτα άλλο από την προεκλογική συμπαιγνία ΔΝΤ, Ευρωπαίων και Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ να κοροϊδέψουν τον ελληνικό λαό ότι δήθεν πάμε καλά, για να ψηφίσουμε στις εκλογές του Νοεμβρίου τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ; Και φυσικά, μετά τις εκλογές τα spreads (με κάποιο «νέο» δεδομένο φυσικά) πάλι θα ανέβουν....!!!
Τελειώνοντας πρέπει να τονίσουμε ότι δεν πρέπει να συγκρίνεται ο συμβασιούχος των 800 ευρώ και ο δημόσιος υπάλληλος των 1.200 ευρώ με πλήθος από γαλάζιους και πράσινους δημοσίους υπαλλήλους (διευθυντικούς και μη) με απολαβές πολλών χιλιάδων ευρώ το μήνα. Ούτε επίσης πρέπει να συγκρίνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι των 1.200 ευρώ με βουλευτές, υπουργούς και «ημέτερους» διαπλεκόμενους επιχειρηματίες που θησαύρισαν αποκομίζοντας μίζες εκατομμυρίων ευρώ, πολυτελή σπίτια, λογαριασμούς στην Ελβετία, εξοχικά , μερσεντές αυτοκίνητα κτλ....
Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε στους θιασώτες του «τα φάγαμε μαζί» ότι ο ελληνικός λαός αποτελείται και από δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και εργαζόμενους νέους των 700 ευρώ, οι οποίοι, όπως είναι προφανές, δεν έφαγαν τίποτα...Όσο για το τι έφαγε και τρώει ο απλός ελληνικός λαός σήμερα, ένα έχουμε να πούμε: οι Ευρωπαίοι «φίλοι» μας, μετά από αιώνες κατάφεραν να πάρουν την εκδίκησή τους..!!! Τόσους αιώνες τους κοροϊδεύαμε ότι όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, αυτοί έτρωγαν βελανίδια...Ε λοιπόν τώρα, με την σημερινή πείνα και εξαθλίωση τα βελανίδια θα τα φάμε εμείς.
23 Νοεμβρίου 2010 στις 12:29 μ.μ.
Όλοι εμείς θα απέχουμε από κάθε εκλογική διαδικασία στο παρόν και στο μέλλον, για να δηλώνουμε στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και στον Εβραίο διοικητή του ΔΝΤ ότι δεν τα φάγαμε μαζί.
23 Νοεμβρίου 2010 στις 10:49 μ.μ.
Καταλαβαίνω τις σωστές προθέσεις σου αλλά (χωρίς να θέλω να σε εκνευρίσω) ο διοικητής του ΔΝΤ δήλωσε μετά τον 2 γύρο ότι:
"Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ" και ότι "ΑΝ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΘΑ ΤΟ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΗΣ ΝΔ".
Η αποχή πάντα είναι "αβάντα" για το κυβερνόν κόμμα. Όταν θέλεις να "διώξεις" αυτόν που κυβερνά (πχ. Παπανδρέου), πρέπει να τον διώξεις ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ τον με κάποιον άλλο, κατά την λογική "φύγε εσύ- έλα εσύ".
Και όταν αποτύχει και ο αντικαταστάτης ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΣ και τον αντικαταστάτη.
Με την λογική "φύγετε όλοι", μόνο το κυβερνόν κόμμα δικαιώνουμε-βοηθάμε.