Ἀπὸ τοῦ θανάτου τοῦ Κυβερνήτου
καὶ ἐντεῦθεν, μὲ τὴν ἐξαίρεση τοῦ Μεταξᾶ (ἴσως τοῦ πρώϊμου Βενιζέλου) ἡ χώρα οὐδέποτε
ἐκυβερνήθη ἀπὸ Ἕλληνες πολιτικούς, ἀλλά ἀπὸ πολιτικό προσωπικό ποὺ εἶχε σὰν
γνώμονα τό ἀτομικό συμφέρον καί τό συμφέρον τῆς Προστασίας. Τὸ τελευταῖο εἴτε μὲ
ὑπόκυψη στὰ ὅποια μέτρα, πραγματικά ἤ φανταστικά, ἐπέσειε ἡ τελευταία εἴτε μἐ ἐθελουσία
προσαρμογὴ τῶν πολιτικὼν στὶς ἐπιθυμίες της (ἔτσι δὲν ἀποροῦμε ποὺ οἱ ἀνωτέρω
κυβερνῆτες ἔφυγαν, ἐλαφρῶς ἀπότομα, ἀπό τὴν ζωή). Προσαρμογή ποὺ ἐλάμβανε χώρα
διά τῆς ... διαδοχῆς. Γι’αὐτό καί ἔναντι τῆς ἀποδοχῆς τῶν διαδόχων, κόμματα
&ΜΜΕ μέ τό ἀζημίωτο, συνέτειναν στὸ νὰ ἐγκαθιδρυθῇ οἰκογενειοκρατία σὲ ὅλους
τούς τομεῖς, ποὺ ἐχρηματοδοτοῦντο ἀπὸ τόν δημόσιο κορβανᾶ. Βέβαια, ἐπιβάλλοντας
ὁ καλός Θεός τὴν ἔμφυλο γένεση, παρὰ τὶς ἄφυλες προσπάθειες τοῦ ὑπουργοῦ
Παιδείας, φρόντιζε νὰ ἐξαλείφονται ὄχι μόνο οἱ ἀστοχίες τοῦ DNA, ἀλλά καί βιολογικά ἀπὸ τούς ἐπιγόνους,
οἱ ὅποιες ἱκανότητες (λέμε τώρα) τῶν προγόνων, ὥστε νὰ ἀποφεύγεται διαχρονικῶς ἡ
ἐξουσία, πολιτική καὶ πνευματική, τῆς οἰκογένειας.
Ἐπειδὴ τῶν Ἑλλήνων ὁ τράχηλος
πολλά ὑπομένει, φτάσαμε στὴν σημερινή κατάσταση ἐξ αἰτίας τῶν .. διαδόχων. Ποὺ,
ὡς πολιτικοί ὑπηρέτες τῆς προστασίας, ἀφάνισαν κάθε παραγωγική ἱκμάδα καί
ξεπούλησαν τά τζιβαερικά στούς ξένους ἔναντι, ὄχι φακῆς, ἀλλά ἀέρος κοπανιστοῦ.
Θυμίζω ὅτι ὁ Μεταξᾶς τό χρέος τό ... ἔγραψε κανονικά, προστατεύοντας τὴν βιωτὴ
τοῦ λαοῦ του. Καί δὲν ἔβγαλε κίχ, κανείς πιστωτής! Εἶχε ὅμως ἕνα πλεονέκτημα: δικό
του νόμισμα. Αὐτὸ ἀκριβῶς, ποὺ πολιτικοὶ μύωπες, ἄν ὄχι ἐγκάθετοι (Σημίτης,
Παπαδῆμος, Στουρνᾶρας), ἀπεμπόλησαν.
Μὲ ἄλλα λόγια χάσαμε τὴν
δυνατότητα ἄσκησης νομισματικῆς καὶ δημοσιονομικῆς πολιτικῆς, δηλαδή τὴν
μοναδική δυνατότητα ἀνάπτυξης. Τώρα γιατί κοτζἀμ καθηγητᾶδες, ἐνῶ ξέρουν αὐτό,
ποὺ μαθαίνει κάθε πρωτοετὴς φοιτητὴς στὰ οἰκονομικά, κάνουν τὰ ἐντελῶς ἀντίθετα,
ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλῆ: ἡ soft ἤ μή, Προστασία. Διότι δὲν θἐλει «πτυχία» γιά νὰ καταλάβῃ κάποιος, ὅτι
μόνο τό κράτος διὰ τοῦ νομίσματος, τῶν φόρων καί ἐπιτοκίων, ρυθμίζει τίς ἐπενδύσεις
καί προκαλεῖ ἤ περιστέλλει τὴν ἀνάπτυξη τῆς οἰκονομίας, ὅποτε χρειάζεται! Δὲν
θέλει «πτυχία» γιά νὰ κατανοήςῃ κανείς ὅτι
ἀγορά «ἐλεύθερη», δηλαδή ὑπερκείμενη καί ἐκτὸς κοινωνικοῦ & κρατικοῦ ἐλέγχου,
εἶναι βλακεία ὁλκῆς. Διότι αἵρει τὴν λογοδοσία, ποὺ κοπτονται οἱ πολιτικοί μας,
ἐπιβάλλοντες την μόνο στούς.. δασκάλους!
Δὲν θέλει «πτυχία» γιά νὰ ἀντιληφθῇ κανείς, ὅτι τὸ
πρόβλημα πχ, τοῦ ἀσφαλιστικοῦ, δὲν λύνεται μειώνοντας, τώρα, συντάξεις καί ἀμοιβές
ἐργαζομένων, ὥστε νὰ ... ἀποταμιεύςῃ τό κράτος λεφτά, γιά νὰ ἔχῃ γιὰ συντάξεις
σὲ .. 20, 30 χρόνια! Αὐτὴ ἡ ἀνοησία τοῦ εύρώ, νὰ ἀφαιρεθοῦν λεφτά, ἀπὸ τὴν
τρέχουσα οἰκονομία, γιά μεσομακρές μελλοντικές πληρωμές, αὐτὴ κι’ ἄν εἶναι ὁ ὁρισμός
τῆς οἰκονομικῆς βλακείας. Ὅπου εἶναι ἐντελῶς βέβαιο ὅτι ἔτσι δὲν θὰ ὑπάρξῃ χρῆμα
γιὰ τόν σκοπό αὐτό, στό μέλλον. Διότι θὰ αὐξήςῃ τὴν ὕφεση, θὰ ἐκτινάξῃ τὴν ἀνεργία,
θὰ θέσῃ σὲ κίνδυνο τίς νέες γενιές, μειώνοντας τὴν ὑγεία καί παιδεία, παρά τίς
δεκάδες ἀναλογιστικές μελέτες, ποὺ ὑπακοῦν μόνο σὲ πρότυπα ἀσφαλιστικῶν ἑταιρειῶν,
ὅπου μοναδικός σκοπός εἶναι τό στοίχημα ὅτι δὲ θ’ἀποζημιώσουν! Σὲ καμμιά χώρα
μέ δικό της νόμισμα δὲν μποροῦν νὰ μείνουν ἀπλήρωτοι συνταξιοῦχοι. Παρά μόνο σέ
τύπου ευρωζώνης. Ὅπου σκοπό ἔχουν τὴν ἀφαίμαξη τοῦ πλούτου τοῦ λαοῦ.
Τό πρόβλημα μέ τό εὐρώ δὲν ἐξαντλεῖται
σὲ 4 ἐπιφυλλίδες. Καί πάντως, Ἑλληνικό νόμισμα δὲν σημαίνει ἐσωτερική οἰκονομική
ἀσυδοσία ἤ ξεχαρβάλωμα τῆς λογικῆς. Σημαίνει ὅμως ὅτι ἐπιθυμοῦμε κρατική
κυριαρχία. Καί ἀναγκαία συνθήκη εἶναι ἡ κυρίαρχη δημοσιονομική ΚΑΙ νομισματική πολιτική. Ἀπὸ τὸν καιρό τοῦ Ὁμήρου. Ἄς τολμήσουμε, ἐπιτέλους.
Τοῦ Γιώργου Κακαρελίδη
Καθηγητοῦ Ἐφαρμογῶν στὴν Ἐπιχ. Ἔρευνα & Στατιστική
τοῦ ΤΕΙ Δυτ. Ἑλλάδος
κανένα σχόλιο