Κατάσταση "Κυβερνητικής Απραξίας".




Ύστερα από ένα χρόνο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας επιμένει να πατά σε δύο βάρκες: και στην σοσιαλδημοκρατία προσπαθώντας (υποτίθεται) να διατηρήσει την χώρα σε ευρωπαϊκή-μεταρρυθμιστική πορεία και στον κομμουνισμό κατεβαίνοντας σε απεργιακές κινητοποιήσεις κατά της δικής του (!!) κυβερνητικής πολιτικής και φλερτάροντας με τον απόλυτο κρατισμό και την τυφλή σύγκρουση με την Ευρώπη.  
Γι' αυτό και η αντιπολίτευση δεν ξέρει πως να τον αντιμετωπίσει: τον κατηγορούν για οικονομικές αποτυχίες και αυτός τους απαντά ως κομμουνιστής που ποτέ δεν κυβέρνησε την χώρα και επομένως (επειδή δεν κυβέρνησε ποτέ) είναι κάτι το "νέο" σε αντίθεση με το "παλιό" που κυβέρνησε παλαιότερα...!! Ταυτόχρονα τον κατηγορούν για κομμουνιστικές ιδεοληψίες και την ροπή του στα άκρα και αυτός τους απαντά ως σοσιαλιστής που απέβαλε τα ακραία στοιχεία από το κόμμα του και διατήρησε την χώρα στην ευρωπαϊκή της πορεία...!!
Δύο πρόσωπα και δύο στρατηγικές που διατηρούνται παράλληλα, χωρίς η μία να αφομοιώσει την άλλη, όπως έγινε με το καθαρά σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, στο οποίο αφομοιώθηκε από την σοσιαλδημοκρατία κάθε κομμουνιστική τάση.
Ωστόσο τα δύο αυτά πρόσωπα και οι δύο αυτές αντιφατικές πολιτικές, εκτός από την πρόκληση "βραχυκυκλώματος" στην αντιπολίτευση έχουν οδηγήσει την χώρα σε κατάσταση "Κυβερνητικής Απραξίας", η οποία διαφέρει από την κατάσταση της "Ακυβερνησίας", όμως έχουν πολλά κοινά σημεία: Στην κατάσταση Ακυβερνησίας δεν υπάρχει Κυβέρνηση, ενώ στην κατάσταση της "Κυβερνητικής Απραξίας", υπάρχει Κυβέρνηση όμως είναι σα να μην υπάρχει καθώς μένει σε όλα τα ζητήματα ΑΠΡΑΓΗ.
Ο κ. Τσίπρας ακόμα και σήμερα πιστεύει ότι βρίσκεται στην εύκολη θέση του θεατή-σχολιαστή της αντιπολίτευσης και μένει σε όλα τα ζητήματα ΆΠΡΑΓΟΣ. Ούτε δίνει κίνητρα για επενδύσεις, ούτε βιώσιμο ασφαλιστικό φτιάχει (ούτε καν σχετικό νομοσχέδιο στην Βουλή δεν φέρνει...), ούτε μεταρρυθμίσεις προχωρούν, ούτε κάποιο αναπτυξιακό σχέδιο παρουσιάζεται. Και όλα αυτά γιατί ο κ. Τσίπρας ως κομμουνιστής αναιρεί ότι υποσχέθηκε ως σοσιαλιστής.
Ο κ. Τσίπρας ως σοσιαλιστής υπέγραψε τις αποκρατικοποιήσεις, όμως ως κομμουνιστής αρνείται να τις προχωρήσει. Ως σοσιαλιστής υπέγραψε την ανάγκη περικοπών των ελλειμμάτων, όμως ως κομμουνιστής αρνείται να περιορίσει τις υπέρογκες δαπάνες του κράτους. Ως σοσιαλιστής υπέγραψε την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα, όμως ως κομμουνιστής σαμποτάρει τον ιδιωτικό τομέα με παράλογα πρόστιμα σε επενδυτές και μετατροπή των ασφαλιστικών εισφορών σε ληστρική φοροεπιδρομή.
Ακόμα και στο ζήτημα του προσφυγικού η Κυβέρνηση Τσίπρα μένει ΑΠΡΑΓΗ και έχει αφήσει τον ελληνικό πληθυσμό έκθετο στο οποιοδήποτε ακραίο στοιχείο τυχόν εμφανιστεί, το οποίο σήμερα παριστάνει τον μετανάστη-πρόσφυγα.
Είναι προφανές ότι αυτή η προκλητική απραξία της παρούσας Κυβέρνησης (και μάλιστα σε όλα τα ζητήματα) δεν μπορεί να συνεχιστεί και ο κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να λάβει πρωτοβουλίες ώστε η χώρα να βαδίσει στο μέλλον με "πράξεις" και όχι με "μη πράξεις".
Ο κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλείται να προωθήσει την εθνική συνεννόηση τόσο στο προσφυγικό, όσο και στην οικονομική πορεία της χώρας γιατί το πρόβλημα της χώρας μας σήμερα δεν είναι πια πρόβλημα προσώπων όπως επιμένει να πιστεύει ο κ. Τσίπρας, αλλά πρόβλημα πολιτικής: η παρούσα Κυβέρνηση δεν ξέρει τι πολιτική θέλει να εφαρμόσει και στο τέλος μένει στάσιμη-άπραγη, γυρίζοντας γύρω από τον εαυτό της.


κανένα σχόλιο

Leave a Reply