Αποκαλύψεις της WSJ για τη συνεδρίαση που έκρινε τη διάσωση της Ελλάδας - Ο ρόλος της Κίνας και του Στρος Καν / IMF Document Excerpts: Disagreements Revealed

Του Σωτήρη Νίκα (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 08.10.2013)

Tο παρασκήνιο της κρίσιμης συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τον Μάιο του 2010, για το πρώτο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, αποκαλύπτει η εφημερίδα Wall Street Journal με πρωτοσέλιδοάρθρο της. Στελέχη που γνώριζαν τις διαβουλεύσεις εκείνης της περιόδου αναφέρουν στην «Κ» πως ο ρόλος του κ. Στρος – Καν ήταν καταλυτικός για να εγκριθεί το ελληνικό πρόγραμμα από το ΔΝΤ.

Την ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με το «καλημέρα» της ένταξης της χώρας σε πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής εξέφρασαν αρκετές χώρες – μέλη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) κατά την κρίσιμη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου στις 9 Μαΐου 2010 που ενέκρινε το πρόγραμμα για την Ελλάδα.

Οι εκπρόσωποι από Βραζιλία, Ινδία, Αίγυπτο, Ιράν, Αργεντινή, ακόμα και της Ελβετίας, έδειξαν από την αρχή τον σκεπτικισμό τους στις αποφάσεις της Ευρωζώνης για την εφαρμογή ενός προγράμματος που δεν θα περιελάμβανε αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ορισμένοι, δε, δεν δίστασαν να επισημάνουν ότι η έλλειψη προγράμματος αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους που θα επηρέαζε τους ιδιώτες πιστωτές της χώρας, εξυπηρετεί κυρίως τους ευρωπαϊκούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που κατέχουν το ελληνικό χρέος και όχι την ίδια την χώρα.

Η δεύτερη μεγάλη ανησυχία που εκφράστηκε σε εκείνο το ιστορικό διοικητικό συμβούλιο ήταν το κατά πόσο οι προβλέψεις που είχαν γίνει για την πορεία της οικονομίας και εν γένει των μεγεθών της, ήταν ρεαλιστικές. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος της Κίνας είχε δηλώσει τότε πως «τα ρίσκα του προγράμματος είναι σημαντικά... Η πρόβλεψη για την ανάπτυξη είναι αισιόδοξη».

Λίγες ημέρες προτού ξεκινήσει η ετήσια σύνοδος του ΔΝΤ και με δεδομένη την στάση του Ταμείου υπέρ ενός «κουρέματος» των δανείων που κατέχει ο επίσημος τομέας η εφημερίδα Wall Street Journal αποκαλύπτει τι είχε ειπωθεί σε εκείνη τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ.

Στελέχη που είχαν γνώσει των συζητήσεων και συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις εκείνης της περιόδου αναφέρουν στο kathimerini.gr ότι όλοι γνωρίζαμε ότι πολλοί στο Ταμείο πίεζαν προς μία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και για αυτό τότε είχε θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία το ότι τελικά το ΔΝΤ συμφώνησε να στηρίξει την Ελλάδα χωρίς να υπάρξει τελικά αναδιάρθρωση χρέους σε εκείνη την φάση.

Σύμφωνα με τα έγγραφα που επικαλείται η WSJ, ο Αργεντίνος – τότε - εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ, κ, Andres Pereira είχει δηλώσει ότι «η εναλλακτική μιας εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους θα έπρεπε να είχε τεθεί στο τραπέζι» και πως το Ταμείο ρισκάρει απλώς την «αναβολή και ίσως την επιδείνωση του αναπόφευκτου» μιας ελληνικής χρεοκοπίας.

«Τα ρίσκα του προγράμματος είναι τεράστια» σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Βραζιλίας, κ. Nogueira Batista. Υπενθυμίζεται ότι η Βραζιλία είναι η χώρα που ανέκαθεν είχε τις περισσότερες αντιρρήσεις για τους χειρισμούς του Ταμείου όσον αφορά στην περίπτωση της Ελλάδας. Μάλιστα, είχε αναφέρει ότι το πρόγραμμα μπορεί να αποδειχθεί «κακοσχεδιασμένο και τελικά μη βιώσιμο» ή απλώς «μια διάσωση των κατόχων ελληνικών ομολόγων του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή κυρίως των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων».

Αξιωματούχος που συμμετείχε σε εκείνη τη συνεδρίαση ανέφερε σύμφωνα με την WSJ ότι «η ελληνική διάσωση δεν ήταν ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα, αλλά για την Ευρωζώνη».

Θέση υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους είχε πάρει και ο εκπρόσωπος της Ελβετίας. Δηλαδή μίας ευρωπαϊκής χώρας, διερωτώμενος «γιατί δεν έχουν εξεταστεί η αναδιάρθρωση του χρέους και η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στο ταμείο διάσωσης;».

Ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, κ. Ντομινίκ Στρος – Καν, είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους μετά από τη συνεδρίαση του Μαΐου του 2010 ότι το Ταμείο «δεν είχε αμφιβολία» πως η διάσωση θα είχε αποτέλεσμα. Στελέχη που γνώριζαν τις διαβουλεύσεις εκείνης της περιόδου αναφέρουν στο kathimerini.gr πως ο ρόλος του κ. Στρος – Καν ήταν καταλυτικός για να εγκριθεί το ελληνικό πρόγραμμα από το ΔΝΤ.

Υπενθυμίζεται ότι το ΔΝΤ υποστηρίζει σήμερα πως η αναδιάρθρωση χρέους απλώς δεν ήταν εφικτή το 2010 διότι ο κίνδυνος να επεκταθεί η οικονομική κρίση της Ελλάδας και σε άλλες χώρες, ήταν πολύ υψηλή.

Πάντως, οι αντιρρήσεις ήταν πολλές και δεν αφορούσαν μόνο τη μη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ο πρώην διευθυντής της Ινδίας, κ. Arvind Virmani είχε επισημάνει πως η κλίμακα των δημοσιονομικών προσαρμογών που θα απαιτούνταν από την Ελλάδα θα ήταν ένα «φορτίο-μαμούθ που η οικονομία μετά βίας θα μπορούσε να επωμιστεί». Διερωτόταν, δε, εάν το μέγεθος της σύσφιξης που το ΔΝΤ περίμενε, θα προκαλούσε το πρόγραμμα διάσωσης να αποτύχει και τη χώρα να χρεοκοπήσει.

ΠΗΓΗ:  http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_08/10/2013_522082

 http://online.wsj.com/article/SB10001424052702304441404579119180237594344.html


---------------

IMF Document Excerpts: Disagreements Revealed

 (07.10.2013)

These excerpts from confidential International Monetary Fund documents, including board meeting minutes, staff briefs and board-member comments reveal considerable disagreement at the May 9, 2010 meeting at which the IMF board approved Greece’s first bailout.

Swiss executive director Rene Weber in a prepared statement to the board for the May 9, 2010 meeting:
We have “considerable doubts about the feasibility of the program…We have doubts on the growth assumptions, which seem to be overly benign. Even a small negative deviation from the baseline growth projections would make the debt level unsustainable over the longer term…Why has debt restructuring and the involvement of the private sector in the rescue package not been considered so far?”

Brazil’s executive director Paulo Nogueira Batista in a prepared statement to the board for the May 9, 2010 meeting:
“The risks of the program are immense…As it stands, the programs risks substituting private for official financing. In other and starker words, it may be seen not as a rescue of Greece, which will have to undergo a wrenching adjustment, but as a bailout of Greece’s private debt holders, mainly European financial institutions.”
“Our decision to go along with this problematic and risk-laden program should not be taken to mean that we will support it in the future. Going forward, we will consult with our authorities and other chairs to make sure that the fund is not led along the path of endorsing a program that may prove to be ill conceived and ultimately unsustainable.”

Argentina’s executive director Pablo Andrés Pereira in a prepared statement to the board for the May 9, 2010 meeting:
“The alternative of a voluntary debt restructuring should have been on the table…The European authorities would have been well advised to come up with an orderly debt restructuring process. The bottom line is that the approved strategy would only have a marginal impact on Greece’s solvency problems…It is very likely that Greece might end up worse off after implementing this program.”

Iranian executive director, Jafar Mojarrad in a prepared statement to the board for the May 9, 2010 meeting:
“We would be interested in staff clarification regarding the option of debt restructuring. We would have expected such an option to be discussed in the staff report, even if the intention were not to retain it.”

Egyptian director Shakour Shaalan in a prepared statement to the board for the May 9, 2010 meeting:
“We would be grateful for further elaboration on the assumptions…underlying staff’s medium-term growth projections. They appear to us to be rather optimistic…We would be interested to learn from staff whether debt restructuring was among the options considered in the assistance package. Debt restructuring may be looked upon disfavorably, but it should be envisaged.”

India’s executive director Arvind Virmani in a prepared statement to the board for the May 9, 2010 meeting:
“The scale of the fiscal reduction without any monetary policy offset is unprecedented…(It) is a mammoth burden that the economy could hardly bear. Even if, arguably, the program is successfully implemented, it could trigger a deflationary spiral of falling prices, falling employment, and falling fiscal revenues that could eventually undermine the program itself. In this context, it is also necessary to ask if the magnitude of adjustment…is building in risk of program failure and consequent payment standstill…There is concern that default/restructuring is inevitable.”

China executive director He Jianxiong in a prepared statement to the board for the May 9, 2010 meeting:
“The risks to the program are significant…The growth projection appears optimistic.”

From the minutes of the May 9, 2010 board meeting on the Greek bailout:
“The exceptionally high risks of the program were recognized by staff itself, in particular in its assessment of debt sustainability.”
“Several chairs (Argentina, Brazil, India, Russia, and Switzerland) lamented that the program has a missing element: it should have included debt restructuring and Private Sector Involvement (PSI) to avoid, according to the Brazilian ED, ‘a bailout of Greece’s private sector bondholders, mainly European financial institutions.’ The Argentine ED was very critical at the program, as it seems to replicate the mistakes (i.e., unsustainable fiscal tightening) made in the run up to the Argentina’s crisis of 2001. Much to the ‘surprise’ of the other European EDs, the Swiss ED forcefully echoed the above concerns about the lack of debt restructuring in the program, and pointed to the need for resuming the discussions on a Sovereign Debt Restructuring Mechanism.”
“The Swiss ED (supported by Australia, Brazil, Iran) noted that staff had ‘silently’ changed in the paper (i.e., without a prior approval by the board) the criterion No.2 of the exceptional access policy, by extending it to cases where there is a ‘high risk of international systemic spillover effects.’”

Christine Lagarde, IMF Managing Director, in June 2013:
“In May 2010, we knew that Greece needed a bailout, but not that it would require debt restructuring…We had no clue that the overall economic situation was going to deteriorate as quickly as it did.”

Gerry Rice, Director of Communications Department at the IMF, September 19, 2013:
“Debt restructuring was not feasible at the outset of the program. First, risks of contagion were very high, and Europe lacked proper firewalls. Second, it was not apparent that Greece needed debt restructuring—this only became apparent as growth fell well short of program assumptions, reflecting political shocks and incomplete program implementation. By early 2011 it had become clear that Greece’s debt had become unsustainable, and the IMF advocated debt restructuring.
“The current program has already internalized the lessons from the previous one. It has a framework for reducing Greece’s debt and a commitment from the Europeans to provide additional debt relief, if needed to keep the debt on the path projected in the program, and provided that Greece meets its fiscal targets in 2013 and 2104. In addition, Greece has sought and received debt relief. On growth assumptions, we are projecting a recovery driven by an improvement in sentiment, as reforms take hold, but we are more conservative than before and we certainly realize it will take longer for Greece to catch up on the growth side.”

 http://blogs.wsj.com/economics/2013/10/07/imf-document-excerpts-disagreements-revealed/