Τεχνικές εξαπάτησης της κοινής γνώμης: η άλλη μορφή βίας.

Πρέπει να είμαστε το μοναδικό δημοκρατικό κράτος στον κόσμο, στο οποίο να έχει γίνει συνήθεια - θεσμός η ανακολουθία των πολιτικών λόγων πριν τις εκλογές, με τα έργα των πολιτικών μετά τις εκλογές. Εκ πρώτης όψεως βέβαια θα μπορούσε κανείς να ρίξει το φταίξιμο για αυτό το πολιτικό φαινόμενο στις ηθικές και πνευματικές ατέλειες της ανθρώπινης φύσης ή ακόμα και της σημερινής εποχής. Όμως υπάρχουν δύο συγκεκριμένα  πραγματικά γεγονότα τα οποία αποκλείουν το ανωτέρω συλλογικό ηθικό αυτομαστίγωμα και βάζουν το όλο πρόβλημα στην πραγματική του βάση:


Α) Η ανακολουθία πολιτικών λόγων και έργων συμβαίνει κατά κύριο λόγο μόνο στην Ελλάδα και όχι στα υπόλοιπα σοβαρά ευρωπαϊκά κράτη (επομένως "απαλλάσσεται" η ανθρώπινη φύση ως φταίχτης). Β) Η ανακολουθία αυτή δεν συμβαίνει μόνο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, αλλά έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες. Φαίνεται περίεργο, αλλά τελικά  αυτό είναι το συμπέρασμα από το γεγονός ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ονόμασε πελατειακό κράτος την τακτική των αναρίθμητων και ανεξέλεγκτων διορισμών στο Δημόσιο (ο βασικός παράγοντας της χρεοκοπίας μας κατά αυτόν), όταν πριν από δεκαετίες ο πατέρας του, Ανδρέας Παπανδρέου, την ήδια ακριβώς τακτική, την είχε ονομάσει σοσιαλιστική πολιτική και το κόμμα του Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό (=πελατειακό κατά την ίδια λογική) Κίνημα.


Όπως είναι αμέσως σαφές, η κρίση αυτοκριτικής της σημερινής Κυβέρνησης δεν αποτελεί το  ηθικό αυτομαστίγωμα που προαναφέραμε, στο οποίο προσπαθούν να συμπαρασύρουν όλους τους πολίτες με λογικές συλλογικής ευθύνης. Και τελικά η Τρόικα δεν είναι ο γιατρός που ήρθε να γιατρέψει χρόνιες πολιτικές παθογένειες της Ελλάδας. Όταν ο σημερινός πρωθυπουργός βαφτίζει πελατειακό κράτος και κύριο παράγοντα της χρεοκοπίας μας την σοσιαλιστική πολιτική, που εγκαινίασε και εφάρμοσε όσο κανείς άλλος, ο πατέρας του, τότε η χρεοκοπία ήταν ήδη από το 1981 προδιαγεγραμμένη και το μνημόνιο δεν είναι παρά η τελευταία πράξη του δράματος μιας προδιαγεγραμμένης χρεοκοπίας της Ελλάδας.  


Είναι επίσης πασιφανές, ότι όταν λες στον κόσμο την δεκαετία του 80: "έλα να διοριστείς στο Δημόσιο γιατί εμείς είμαστε σοσιαλιστές και δίνουμε στον κόσμο ψωμί" και μετά από δεκαετίες έρχεσαι ο ίδιος και αυτόν που διόρισες τον κατηγορείς ως διεφθαρμένο (τα φάγαμε μαζί), ή είσαι ηλίθιος (δηλαδή δεν έχεις ιδέα από οικονομικά και του τι γίνεται στον κόσμο γύρω σου), ή οδηγείς συνειδητά την χώρα στην χρεοκοπία. Συνακόλουθα, επειδή δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει "ηλιθιότητα" που επαναλαμβάνεται για δεκαετίες και μάλιστα στο  υψηλό επίπεδο διακυβέρνησης μια χώρας, πάμε στην εξήγηση της "συνειδητής οργάνωσης της χρεοκοπίας της Ελλάδας". Επειδή όμως, ο πολιτικός που οδηγεί την χώρα συνειδητά στην χρεοκοπία, δεν θα βγάλει ο ίδιος πραγματικό κέρδος (αφού ό,τι χρήματα και να βάλει στην τσέπη του από μίζες, θα τα πληρώσει με τον προσωπικό του εξευτελισμό από τους πολίτες που θα ζουν στο χρεοκοπημένο κράτος), αλλά οι ξένοι παράγοντες που θα επωφεληθούν από το γενικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που γίνεται πάντα σε ένα χρεοκοπημένο κράτος, συνακόλουθα πάλι οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, ότι οι ανωτέρω πολιτικοί για δεκαετίες ακολουθούσαν το σχέδιο των πραγματικών παραγόντων (ξένες τράπεζες και ξένα κράτη-δανειστές) που θέλουν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα.


Φυσικά δεν μιλάμε για σενάρια συνομωσιολογίας, αλλά για τα άμεσα πραγματικά συμπεράσματα που βγαίνουν από την αποκάλυψη της σημερινής κυβέρνησης ότι η σοσιαλιστική πολιτική του Α. Παπανδρέου (των ανεξέλεγκτων διορισμών στο δημόσιο), δεν ήταν τελικά τίποτα παραπάνω από ένα διεφθαρμένο πελατειακό κράτος, που θα οδηγούσε την χώρα σε χρεοκοπία. Η εξαπάτηση του απλού Έλληνα πολίτη είναι προφανής (έτρωγε για χρόνια το παραμύθι του "σοσιαλισμού") και ακόμα πιο προφανής είναι ο σημερινός ρόλος της Τρόικας. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι οι "γιατροί" των χρόνιων ελληνικών παθογενειών, αλλά οι κλητήρες κατάσχεσης της Δημόσιας περιουσίας, που αναγκαστικά θα κάνει ένα de facto χρεοκοπημένο κράτος για να ξεπληρώσει τους δανειστές του. Επειδή μάλιστα είναι σίγουρο ότι ο απλός λαός θα ξεσηκωθεί όταν βλέπει να ξεπουλιούνται ενεργειακές και πλουτοπαραγωγικές πηγές της πατρίδας του, προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό του με τις συνθήκες εξαθλίωσης (περικοπές σε μισθούς και συντάξεις) που θεσμοθετούν.


Το μόνο που ενδιαφέρει την Τρόικα πλέον είναι να καμφθούν οι αντιδράσεις των πολιτών για το ξεπούλημα της Δημόσιας Περιουσίας που πρόκειται να ακολουθήσει. Και αυτό θα το καταφέρουν με 3 τρόπους: α) συλλογικές κατηγορίες περί τεμπελιάς και διαφθοράς όλων μας, β) εξαθλίωση του κόσμου στην καθημερινότητά του ώστε να απογοητευθούμε και να αποδεχτούμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ως λύση και γ) την δημιουργία μιας οικουμενικής κυβέρνησης ώστε ο κόσμος να πάψει να έχει πολιτικούς αρχηγούς που να διαφωνούν με την πολιτική του μνημονίου και οι οποίοι θα τον ξεσηκώνουν. Μια οικουμενική κυβέρνηση την οποία ήδη ύποπτα ευαγγελίζονται μερικοί δημοσιογράφοι και αρχηγοί κομμάτων, με "δραματικές" εκκλήσεις για "πατριωτική συνενόηση". Είναι άραγε δυνατόν να υπάρξει συνενόηση στην έξοδο από την κρίση, αν δεν παραγκωνιστούν-τιμωρηθούν πρώτα αυτοί που μας οδήγησαν σε αυτή. Είναι δυνατόν να υπάρξει καν έξοδος από την κρίση, αν η χρεοκοπία της χώρας έχει ήδη ξεκινήσει από δεκαετίες πριν...;;; Ποιοι θα σώσουν την Ελλάδα από την χρεοκοπία; Αυτοί που την οδήγησαν σε αυτή..;;


Πρόκειται για παράλογα πράγματα, τα οποία οδηγούν όλα στην όσο το δυνατόν πιο αναίμακτη, εφαρμογή του μνημονίου. Και μάλιστα με "πατριωτικό" μανδύα, γιατί φυσικά, μην ξεχνάμε ότι ο λαός είναι κυρίαρχος (sic) και πάσα εξουσία πηγάζει από αυτόν και υπάρχει υπέρ αυτού. Πώς είναι κυρίαρχος ένας λαός που δεν τον αφήνουν να εκμεταλλευτεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του; Πώς είναι κυρίαρχος ένας λαός που παραχωρεί στους δανειστές του γη και ύδωρ (ΟΤΕ, ΟΣΕ, Λιγνίτη, Πετρέλαια κτλ) ; Πώς είναι κυρίαρχος ένας λαός του οποίου η χρεοκοπία ήδη έχει ξεκινήσει να δρομολογείται από δεκαετίες (η σοσιαλιστική πολιτική που προαναφέραμε), χωρίς αυτός να έχει καταλάβει τίποτα, παρά μόνο όταν είναι ήδη αργά....;;;


Κατά τα άλλα τους πήραξε που η Εκκλησία έκανε επίσημα λόγο για χώρα υπό κατοχή. Μας πως είμαστε υπό κατοχή, απαντάνε αμέσως, αφού έχουμε Δημοκρατία και Σύνταγμα και δεν έχουμε την μπότα των Ναζί πάνω από το κεφάλι μας..;; Η απάντηση δείχνει ότι αγνοούν - αποκρύπτουν το γεγονός ότι για να υποδουλώσει κάποιος παράγοντας έναν λαό έχει πάντα δύο επιλογές: α) να χρησιμοποιήσει βία (πόλεμο)  για να διαλύσει το πολιτικό σύστημα του λαού και κατά συνέπεια να τον υποδουλώσει ή β) να χρησιμοποιήσει την εξαπάτηση του λαού (αντί για βία), ώστε να στρέψει το ίδιο το πολιτικό σύστημα του λαού εναντίον του. Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η υποδούλωση. Το γεγονός δε ότι για δεκαετίες ο Ανδρέας Παπανδρέου διαλαλούσε ότι διορίζοντας κόσμο στο Δημόσιο, έκανε σοσιαλιστική πολιτική για να φάει ο κόσμος ψωμί, και σήμερα ο ίδιος του ο γιος έρχεται και μας λέει ότι η σοσιαλιστική πολιτική του πατέρα του ήταν και είναι το διεφθαρμένο πελατειακό κράτος που οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία, αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα οι τεχνικές εξαπάτησης της κοινής γνώμης εφαρμόστηκαν με επιτυχία..


Οι αστείες και εξωφρενικές δικαιολογίες (= εξαπάτηση) του κ. Ραγκούση, ότι δήθεν η Κυβέρνηση Καραμανλή των 5,5 ετών διόγκωσε το πελατειακό κράτος σε καταστροφικό σημείο, καταρρίπτονται ευθύς αμέσως με την εξής ερώτηση: Πόσους διόρισε η Κυβέρνηση Καραμανλή σε αυτό το πελατειακό κράτος τα τελευταία 5,5 χρόνια και πόσους ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης (μόνιμοι, συμβασιούχοι και stage)...;;; Και πόσα δάνεια από ξένους κεφαλαιοκράτες πήρε η κάθε Κυβέρνηση...;;; Η αστειότητα των δικαιολογιών του κ. Ραγκούση εκθέτει ακόμα περισσότερο τον κ. Παπανδρέου και δείχνει ακόμα πιο περίτρανα το πόσο προδιαγεγραμμένη, από δεκαετίες πριν, ήταν η χρεοκοπία του ελληνικού κράτους.


Όσο για τον απλό ελληνικό λαό, είναι γνώρισμά του να λειτουργεί με το συναίσθημα γιατί απλά έχει φιλότιμο, και όποιος έχει φιλότιμο λειτουργεί έτσι. Δυστυχώς όμως, τέτοιους ανθρώπους μπορείς να τους διαχειριστείς με το συναίσθημα, όταν τους χτυπάς την πλάτη και τους δίνεις έναν ανούσιο έπαινο, ακόμα και αν την ίδια στιγμή τους "πίνεις το αίμα". "Είναι άξιος συγχαρητηρίων ο Έλληνας πολίτης για το ηθικό του παράστημα", διακηρύσσει η σημερινή Κυβέρνηση, ώστε να διαχειριστεί τον "κυρίαρχο λαό" καλύτερα.. Όπως ακριβώς ένας κακός εργοδότης βαφτίζει τον υπάλληλό του "συνεργάτη", για να τον χτυπήσει στο φιλότιμο και να τον εκμεταλλευτεί καλύτερα. Και είναι η ίδια Κυβέρνηση που παράλληλα με το καρότο των "επαίνων" μας δίνει και το μαστίγιο του "τα φάγαμε μαζί".


Είναι η ίδια Κυβέρνηση που, ενώ ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας έχει κατ' επανάληψη τονίσει ότι ο ελληνικός στρατός είναι η εγγύηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και εδαφικής μας ακεραιότητας, εξευτελίζει τον στρατό με χαρακτηρισμούς περί αντιπαραγωγικότητας... Είναι αντιπαραγωγικός ο φύλακας των συνόρων μας..;; Είμαστε με τα καλά μας...;; Όχι, δεν πρόκειται για απλές ασυναρτησίες...Απλά δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν βιώσει το ψέμα τους, την εξαπάτηση που κάνουν στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια.


 


 


 

κανένα σχόλιο

Leave a Reply